vindplaats

Dutch

Etymology

Compound of vinden +‎ plaats.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɪnt.plaːts/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vind‧plaats

Noun

vindplaats f (plural vindplaatsen, diminutive vindplaatsje n)

1. a finding place, the site where something is discovered, excavated or where it occurs