Etymology 1
From Proto-Finnic *vootna. Cognates include Finnish vuona and Votic võdnõ.
Noun
voonna
- lamb
Declension
More information Declension of (type 3/koira, no gradation), singular ...
|
singular |
plural |
| nominative |
voonna |
voonnat |
| genitive |
voonnan |
voonniin |
| partitive |
voonnaa |
voonnia |
| illative |
voonnaa |
voonnii |
| inessive |
voonnaas |
voonniis |
| elative |
voonnast |
voonnist |
| allative |
voonnalle |
voonnille |
| adessive |
voonnaal |
voonniil |
| ablative |
voonnalt |
voonnilt |
| translative |
voonnaks |
voonniks |
| essive |
voonnanna, voonnaan |
voonninna, voonniin |
| exessive1) |
voonnant |
voonnint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Close
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
References
- V. I. Junus (1936), Iƶoran Keelen Grammatikka, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 12
- Ruben E. Nirvi (1971), Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 679