wislic

Old English

Etymology

wīs (“wise”) +‎ -līċ

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwiːs.liːt͡ʃ/, [ˈwiːz.liːt͡ʃ]

Adjective

wīslīċ

1. wise, prudent, sagacious

Declension

Declension of wīslīċ — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wīslīċ	wīslīċ, wīslīċu, wīslīċo	wīslīċ
Accusative	wīslīcne	wīslīċe	wīslīċ
Genitive	wīslīċes	wīslīcre	wīslīċes
Dative	wīslīċum	wīslīcre	wīslīċum
Instrumental	wīslīċe	wīslīcre	wīslīċe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wīslīċe	wīslīċa, wīslīċe	wīslīċ, wīslīċu, wīslīċo
Accusative	wīslīċe	wīslīċa, wīslīċe	wīslīċ, wīslīċu, wīslīċo
Genitive	wīslīcra	wīslīcra	wīslīcra
Dative	wīslīċum	wīslīċum	wīslīċum
Instrumental	wīslīċum	wīslīċum	wīslīċum

Declension of wīslīċ — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wīslīċa	wīslīċe	wīslīċe
Accusative	wīslīċan	wīslīċan	wīslīċe
Genitive	wīslīċan	wīslīċan	wīslīċan
Dative	wīslīċan	wīslīċan	wīslīċan
Instrumental	wīslīċan	wīslīċan	wīslīċan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wīslīċan	wīslīċan	wīslīċan
Accusative	wīslīċan	wīslīċan	wīslīċan
Genitive	wīslīcra, wīslīċena	wīslīcra, wīslīċena	wīslīcra, wīslīċena
Dative	wīslīċum	wīslīċum	wīslīċum
Instrumental	wīslīċum	wīslīċum	wīslīċum

Derived terms

• wīslīċe

References

• Joseph Bosworth; T. Northcote Toller (1898), “wís-líc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.