zoneren

Dutch

Etymology

From zone +‎ -eren.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

zoneren

1. (transitive) to zone (divide into zones)

Conjugation

Conjugation of zoneren (weak)
infinitive	zoneren
past singular	zoneerde
past participle	gezoneerd
infinitive	zoneren
gerund	zoneren n
	present tense	past tense
1st person singular	zoneer	zoneerde
2nd person sing. (jij)	zoneert, zoneer2	zoneerde
2nd person sing. (u)	zoneert	zoneerde
2nd person sing. (gij)	zoneert	zoneerde
3rd person singular	zoneert	zoneerde
plural	zoneren	zoneerden
subjunctive sing.1	zonere	zoneerde
subjunctive plur.1	zoneren	zoneerden
imperative sing.	zoneer
imperative plur.1	zoneert
participles	zonerend	gezoneerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• zonatie
• zonering