Gustave Doré
franca pentristo kaj gravuristo From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Paul Gustave Louis Christophe DORÉ [ɡystav dɔʁe]; [gysTAV doRE (naskiĝis la 6-an de januaro 1832, mortis la 23-an de januaro 1883) estis franca pentristo kaj gravuristo, aparte fama kiel ilustristo de libroj.
Doré naskiĝis en Strasburgo kaj mortis en Parizo. Li ilustris interalie la Biblion kaj verkojn de François Rabelais (1854), Honoré de Balzac (Contes Drolatiques 1865), Dante Alighieri (Dia Komedio 1861 kaj 1868), Miguel de Cervantes (Don Kiĥoto de la Manĉo 1863), John Milton (Paradise Lost 1866) kaj Samuel Taylor Coleridge.
Doré eniris la arton kiel mirinfano. Jam kiel 9-jara infano li mirigis sian ĉirkaŭaĵon per portretoj de siaj familianoj kaj kunlernantoj, kiujn li skizis marĝene de lernolibroj. Kiam li havis 14 jarojn, trovis lin kiel grandan talenton la eldonisto Phillipon, kies nova gazeto Journal pour rire ricevadis poste kontribuojn de Doré. Tiu neniam pasis pentristan lernejon, estis aŭtodidakto kun grandaj fantazio kaj memoro - neniam li uzis modelojn. Kiel 22-jarulo li komencas ilustri librojn kaj ĝis la fino de la vivo li akompanis per bildoj 88 klasikaĵojn de la mondliteraturo.
Remove ads
En Esperanto aperis
En Esperanto aperis jenaj libroj kun liaj bildoj:
- Edmond About: La Reĝo de la Montoj (trad. Gaston Moch, Paris, 1909)
- Miguel de Cervantes: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha (trad. Fernando de Diego, Fundación Esperanto, 1977)
- Dante Alighieri: La dia komedio (trad. Enrico Dondi, Ŝapekoo, 2006)
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
- http://www.gasl.org/refbib/Dore__Don_Quijote.pdf Arkivigite je 2012-04-14 per la retarkivo Wayback Machine
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads