Jaime Balmes
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Jaime Luciano Antonio[1] Balmes y Urpiá (en kataluna Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià) (Vic, Barcelono, 28-a de aŭgusto de 1810 - samloke, 9-a de julio de 1848), konata simple kiel Jaime Balmes, estis filozofo, teologo, apologetikisto, sociologo kaj politika eseisto hispana.
Familiarigita kun la doktrino de Tomaso de Akvino, Balmes estas originala filozofo kiu ne apartenas al skolo aŭ tendenco partikulare,[2] kiun Pio la 12-a konsideris Princo de la moderna Apologetiko.
Remove ads
Verkoj
- Filosofía fundamental. Linkgua Ediciones, S.L.. 2005. ISBN 978-84-9816-143-4.
- Filosofía elemental.
- El criterio. Linkgua Ediciones, S.L.. 2008. ISBN 978-84-9816-550-0.
- La religión demostrada al alcance de los niños.
- Cartas a un escéptico en materia de religión. Linkgua Ediciones, S.L.. 2005. ISBN 978-84-9816-551-7.
- Observaciones sobre los bienes del clero.
- El protestantismo comparado con el catolicismo en sus relaciones con la civilización europea.
- Consideraciones políticas sobre la situación de España.
- «Vindicación personal» (membiografio pri ricevitaj atakoj).
- Examen de la question du mariage de la reine Isabelle. (1845) (Ekzameno de la edzafero de la reĝino Isabel)
- PIO IX (1847)
- Escritos póstumos del Dr. D. Jaime Balmes (1850)
- Art d'arriver au vrai: philosophie pratique (1852). (Arto por alveni al la vero: praktika filozofio)
- Poesías póstumas (1870), postmortaj poezioji.
Plej konataj estas El criterio (kriterio) kaj El protestantismo comparado... (protestantismo komparita kun katolikismo pri iliaj rilatoj al la eŭropa civilizacio), kiuj estis tradukitaj al diversaj lingvoj.
Remove ads
Notoj
Bibliografio
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads