Libro de Optiko
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
La Libro de Optiko (arabe Kitāb al-Manāẓir (كتاب المناظر); en Latino: De Aspectibus aŭ Perspectiva; en itala: Deli Aspecti) estas sep-voluma traktaĵo pri optiko kaj aliaj studobjektoj komponita de la mezepoka araba fakulo Ibn al-Hajtham, konata en Okcidento kiel Alhazen (965– ĉ. 1040).

La Libro de Optiko prezentis eksperimente fundamentajn argumentojn kontraŭ la amplekse akceptita ekstersenda teorio pri vidkapablo (kiel tenita de Eŭklido en sia verko Optiko) kaj favore al la intersenda teorio, kiel subtenita de pensuloj kiaj Aristotelo, nome la nuna akceptita modelo ke vidkapablo okazas ĉar lumo eniras en la okulo.[2][3] La verko de Alhazen etende tuŝis la disvolvigon de optiko en Eŭropo inter 1260 kaj 1650.[4]
Remove ads
Referencoj
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads