Maurice Béjart

Maurice BÉJART (franca prononco: [beʒaʁ]; 1a de januaro 1927 – 22a de novembro 2007) estis franca dancisto, koregrafo kaj opera direktoro kiu regis la Béjart Ballet Lausanne en Svisio. Li ricevis la svisan ŝtatanecon postmorte.

Maurice Béjart
Persona informo
Maurice Béjart
Naskonomo	Maurice-Jean Berger
Naskiĝo	1-an de januaro 1927 (1927-01-01) en Marsejlo,  Francio
Morto	22-an de novembro 2007 (2007-11-22) (80-jaraĝa) en Laŭzano, Vaŭdo,  Svislando
Religio	Ŝijaismo vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Svislando (2007–) Francio vd
Alma mater	Paris Opera Ballet School (en) vd
Familio
Patro	Gaston Berger (mul) vd
Gefratoj	Alain Béjart (en) vd
Profesio
Alia nomo	Maurice Béjart vd
Okupo	dancisto filma scenaristo lighting designer (en) filmaktoro filmreĝisoro televida reĝisoro kostumdezajnisto baleta dancisto koreografo scenografo scenaristo baleta majstro ĉefkameraisto vd
Aktiva dum	1941–2007 vd
Honorigoj Honorigoj (1999)  Kiota Premio pri Arto kaj Filozofio (1993)  Praemium Imperiale (5-a de januaro 1984)  honorary citizen of Brussels (en) (1974)  Erasmo premio  Granda Oficiro de la Ordeno de Princo Henriko  Komandoro de la Artoj kaj la Leteroj  Grand Officer of the Order of the Crown (en)  Deutscher Tanzpreis (en) vd
Membrecoj Membrecoj Akademio de Belartoj de Francio vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Biografio

Lia unua grava verko estis Symphonie pour un homme seul (1955), al kio sekvis invito de la Reĝa Teatro de la Monero de Bruselo por krei baleton por permanenta kompanio. Tiele aperis la koregrafio de La konsekro de la printempo (1956), lia majstroverko. Li estis ankaŭ aŭtoro de la koregrafio de preskaŭ 200 baletoj, plej parto el ili por sia propra kompanio.

Kiel sekvanto de orientaj kulturoj, li prezentis totalan teatron, en kiu kombiniĝas majestaj gestoj, la sensaciisma dezajno kaj foje eĉ parolaj partoj. En 1970 li fondis la Mudra Centre de Bruselo por disvastigi sian idearon.

Liaj kontraŭuloj atakis liajn troigitajn filozofiajn argumentojn kaj lian kavalirecan uzadon de la muziko. Li altiris la atenton de grandaj steluloj, kiel Rudolf Nurejev,^[1] Maja Pliseckaja, Paolo Bortoluzzi, Michaël Denard, Patrice Bart, Jorge Donn kaj Suzanne Farrell.

La baleto Béjart aktuale havas sidejon en Laŭzano. Lia lasta baleto estis kreita en 2007 kaj nomita "Le tour du monde en 80 minutes".

Ĉefaj baletoj

Philippe Braunschweig kaj Béjart (1988)

Maurice Bejart dum provludado.

• 1955 : Symphonie pour un homme seul (Parizo)
• 1957 : Sonate à trois (Essen)
• 1958 : Orphée (Liège)
• 1959 : Le Sacre du printemps (Bruselo)
• 1960 : Boléro (Bruselo)
• 1961 : Les Quatre Fils Aymon (Bruselo)
• 1964 : IX^e Symphonie (Bruselo)
• 1966 : Roméo et Juliette (Bruselo)
• 1967 : Messe pour le temps présent (Avignon)
• 1968 : Bhakti (Avignon)
• 1971 : Chant du compagnon errant (Bruselo)
• 1972 : Nijinski, clown de Dieu (Bruselo)
• 1975 : Pli selon pli (Bruselo)
• 1976 : Heliogabale (Irano)
• 1976 : Isadora (Opero de Montekarlo)
• 1976 : Le Molière imaginaire (Parizo, Comédie-Française)
• 1975 : Notre Faust (Bruselo)
• 1977 : Petrouchka (Bruselo)
• 1980 : Eros Thanatos (Ateno)
• 1982 : Wien, Wien, nur du allein (Bruselo)
• 1983 : Messe pour le temps futur (Bruselo)
• 1985 : Le Concours (Parizo)
• 1986 : Arepo (Opero de Parizo)
• 1987 : Souvenir de Léningrad (Laŭzano)
• 1988 : Piaf (Tokio)
• 1989 : 1789… et nous (Parizo)
• 1990 : Ring um den Ring (Berlino)
• 1990 : Pyramide (Kairo)
• 1991 : La Mort subite (Recklinghausen, Germanio)
• 1991 : Tod in Wien (Vieno)
• 1992 : La Nuit (LaŭzanoLaŭzano)
• 1993 : Mr C… (Tokio)
• 1995 : À propos de Shéhérazade (Berlino)
• 1997 : Le Presbytère… (Bruselo)
• 1999 : La Route de la soie (Laŭzano)
• 2000 : Enfant-roi (Versajlo)
• 2001 : Lumière (Liono)
• 2001 : Tangos (Ĝenevo)
• 2001 : Manos (Laŭzano)
• 2002 : Mère Teresa et les enfants du monde
• 2003 : Ciao Federico, omaĝe al Fellini
• 2005 : L’Amour - La Danse
• 2006 : Zarathoustra
• 2007 : Le Tour du monde en 80 minutes