Max Eitingon

Max EITINGON (naskiĝis la 26-an de junio 1881, mortis la 30-an de julio 1943) estis belorusi-germana medicina doktoro kaj psikoanalizisto, kiu ludis gravan rolon en la establado de la instituciaj parametroj de la psikoanalizaj edukado kaj trejnado.^[1]

Max Eitingon
Persona informo
Naskiĝo	26-an de junio 1881 (1881-06-26) en Mahiljoŭ
Morto	30-an de julio 1943 (1943-07-30) (62-jaraĝa) en Jerusalemo
Tombo	Juda tombejo de la Olivarba Monto
Lingvoj	germana
Ŝtataneco	Rusia Imperio Soveta Unio Germana Regno
Alma mater	Universitato de Lepsiko
Familio
Patro	Chaim Eitingon (mul)
Okupo
Okupo	kuracisto psikoanalizisto
v • d • r

La Komitato de psikoanalizistoj en 1922 (maldekstre dekstren): Otto Rank, Sigmund Freud, Karl Abraham, Max Eitingon, Sándor Ferenczi, Ernest Jones, kaj Hanns Sachs.

Eitingon estis kunfondinto kaj prezidanto el 1920 ĝis 1933 de la Berlina Psikoanaliza Polikliniko. Li estis ankaŭ direktoro kaj patrono de la Internationaler Psychoanalytischer Verlag (1921-1930), prezidanto de la Internacia Psikoanaliza Asocio (1927-1933), fondinto kaj prezidanto de la Internacia Trejnkomitato (1925-1943), kaj fondinto de la Palestina Psikoanaliza Societo (1934) kaj de la Psikoanaliza Instituto de Israelo.^[2]

Verkoj

• 'Genie, Talent und Psychoanalyse', Zentralblatt für Psychoanalyse 2 (1912) 539-540.
• 'Gott und Vater', Imago 3 (1914), 90-93
• 'Ein Fall von Verlesen', Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 3 (1915), 349-350.
• 'Zur psychoanalytischen Bewegung', Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 8 (1922), 103-106.
• 'Report of the Berlin Psychoanalytical Polyclinic', Bulletin of the International Psychoanalytical Association 4 (1923), 254.
• 'Concluding remarks on the question of lay analysis', International Journal of Psycho-Analysis 8 (1927), p. 399-401
• 'Report of Marienbad Congress', International Journal of Psycho-Analysis 18 (1937), p. 351
• 'In the Dawn of Psychoanalysis', en M. Wulff (eld.) Max Eitingon: in memoriam, Jerusalem: Israel Psychoanalytic Society, 1950