Metroo de Parizo

trajna reto plejparte subtera en Parizo From Wikipedia, the free encyclopedia

Metroo de Parizo
Remove ads

La Metroo de Parizo (france Métro de Paris) estas trajna reto plejparte subtera por transporti vojaĝantojn en la urbo Parizo kaj la plej proksima parto de ties antaŭurbo. La unua linio (Porte Maillot - Porte de Vincennes) estis malfermita la 19-an de julio 1900, inaŭgurita dum la Universala Ekspozicio de Parizo. La reto konsistas el 16 linioj, kies tuta longeco ampleksas 246,6 kilometrojn, kaj 320 stacioj[1]. La RER de Francilio (Reto Ekspresa Regiona de Francilio) havas 5 liniojn, de A ĝis E.

Rapidaj faktoj Ĝeneralaj informoj, Loko ...

En 2013, estis transportitaj 5,26 milionoj da vojaĝantoj potage.

La "Metroo de Parizo" havas norman ŝpuron de 1 435 mm kaj utilan larĝon de 2 400 mm, dum tiuj de "RER" havas utilan larĝon de 3 150 mm.

La vagonaroj de "Metroo de Parizo" veturas sur la dekstra trafikflanko, dum tiuj de "RER" veturas sur la maldekstra trafikflanko same kiel tiuj de SNCF (krom Alzaco-Mozelo).

Remove ads

Mapo

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Kronologiaj mapoj de la Metroo de Parizo.
Thumb
Mapo de linioj de Metroo de Parizo kaj de RER de Francilio (2013)

Metrostacioj

En 2021,

  • 34 503 097 vojaĝantoj eniris la stacion kun plej granda trafiko: Gare du Nord
  • 124 941 vojaĝantoj eniris la stacion kun plej malgranda trafiko: Église d'Auteuil

En 2020 estis malfermitaj du novaj stacioj,

En 2021 estis malfermita unu nova stacio,

En 2022 estis malfermitaj kvar novaj stacioj,

En 2024 estis malfermitaj dek du novaj stacioj,

En 2025 estis malfermita nova stacio,

Remove ads

Metrolinioj

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Listo de metrolinioj de Parizo.

Trafiko

Jara trafiko en milionoj da vojaĝantoj[2]:

Thumb
Plenŝtopita kajo en Saint-Mandé sur linio 1
Pliaj informoj Rango, Linio ...
Remove ads

Veturanta materialo

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Veturanta materialo de la metroo de Parizo.

Kulturo

Metroo kaj kanzonoj

Multnombraj kanzonoj temas pri metroo, kiel ekzemple Le Poinçonneur des Lilas de Serge Gainsbourg, Le métro de Léo Ferré, Métro de Yves Montand, Y'a D'la Joie de Charles Trenet, aŭ Le Métro de Paris de Édith Piaf sen forgesi Bercy Madeleine de Pierre Perret, The Metro de Berlin aŭ Métro de la muzikgrupo Java. Krome, la muzikvideo Un autre monde (1986) de la franca rokgrupo « Téléphone » estis filmita en vagonaro de la linio 6 de la metroo.

Dum julio kaj aŭgusto de 2009, la tekstoj de la artistoj kiuj ludis dum la muzikfestivalo Rock en Seine de la 28-a ĝis la 30-a de aŭgusto de 2009 en la parko de Saint-Cloud estis afiŝitaj en la vagonaroj de la metroo kaj RER.

Metroo kaj filmoj

Remove ads

Literaturo

Referencoj

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads