Michael Walzer

Michael Laban WALZER (naskita la 3-an de marto 1935 en Novjorko) estas usona socia kaj morala filozofo kaj publika figuro de juda origino.^[1]

Michael Walzer
Persona informo
Naskiĝo	3-an de marto 1935 (1935-03-03) (90-jaraĝa) en Nov-Jorko
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono vd
Alma mater	Universitato de Kembriĝo Universitato Brandeis Universitato Harvard - doktoro de filozofio (–1961) vd
Familio
Gefratoj	Judith Walzer Leavitt (en) vd
Profesio
Okupo	filozofo sociologo verkisto universitata instruisto politikologo politikisto vd
Doktoreca konsilisto	Samuel Beer vd
Verkado
Verkoj	La paradoxa de l’alliberament ❦ Zionism and Judaism: The Paradox of National Liberation vd
Honorigoj Honorigoj (1998)  Dr. Leopold Lucas Prize (en)  Programo Fulbright  Guggenheim-stipendio vd
Membrecoj Membrecoj Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj Amerika Filozofia Societo vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Li estas kunredaktoro (kun Michael Kazin) de la revuo Dissent, kun kiu li estis asociita ekde siaj tagoj ĉe la Universitato Brandeis. Li verkis librojn pri vasta gamo da temoj, inkluzive de la originoj de justaj kaj maljustaj militoj, naciismo, etnoj, socia justeco, kritiko de sociaj modeloj, radikalismo, toleremo kaj politika engaĝiĝo. Li ankaŭ estas la redaktisto de la dusemajna revuo The New Republic. Ĝis nun (2020), li verkis 27 librojn kaj publikigis pli ol 300 artikolojn, eseojn kaj librorecenzojn en Dissent, The New Republic, The New York Review of Books, The New Yorker, The New York Times, Harpers kaj multaj aliaj politikaj kaj filozofiaj revuoj.^[2][3]

Profesoro ĉe la Universitatoj Princeton kaj Harvard, estrarano de la Hebrea Universitato de Jerusalemo. Membro de la Usona Filozofia Societo (1990).

Unu el la pli famaj libroj de Walzer estas Just and Unjust Wars: A Moral Argument with Historical Illustrations el 1977.

Walzer estas konsiderata unu el la ĉefaj subtenantoj de la Komunumisma pozicio en politika teorio, kune kun Alasdair MacIntyre kaj Michael Sandel . Simile al Sandel kaj MacIntyre, Walzer ne plene identiĝas kun ĉi tiu nomumo. Tamen, li argumentas, ke politika teorio devas baziĝi sur la specifaj tradicioj kaj kulturo de ĉiu socio kaj kontraŭas tion, kion li konsideras troa abstraktado de politika filozofio. Inter liaj plej gravaj intelektaj kontribuoj estas revivigo de la Teorio de Justa Milito, kiu insistas pri la graveco de etiko dum milito evitante pacistajn poziciojn; la teorio de "kompleksa egaleco", kiu asertas, ke ne ekzistas ununura kriterio (morala aŭ materia) por taksi socian justecon. Egaleca justeco, aliflanke, postulas, ke ĉiu bono estu distribuita laŭ sia socia graveco, kaj ke neniu bono (kiel mono aŭ politika potenco) superregu aŭ interrompu la distribuadon de varoj en aliaj sferoj; Li ankaŭ argumentas, ke justeco ĉefe obeas moralajn preskribojn ene de ĉiu aparta nacio kaj socio, kaj tial ne povas esti submetita al universalaj abstraktadoj.