Reprodukta efiko

Reprodukta efiko aŭ reprodukta efikeco, en demografio, sociologio kaj homa geografio, estas la rilato inter longviveco (la vivitaj jaroj) kaj la fekundeco (nombro de filoj por ĉiu virino). La koncepto de reprodukta efiko estas centra en la teorio de la reprodukta revolucio proponita de John MacInnes kaj Pérez Díaz por kompreni la naturon de la demografia ŝanĝo kiu konducas al la modernaj socioj.^[1]

Alta reprodukta efiko neprigas altan longvivecon de la individuoj asocia al malalta naskindico kaj supozigas gravan transformon de la efiko per kiuj la homoj atingis historie anstataŭiĝi per novaj homaj estaĵoj antaŭ mortiĝi.^[1][2]

La termino reprodukta efiko estas uzata ankaŭ en biologio de reproduktado - por aludi al la plej taŭgaj kondiĉoj de la gametoj por la fekundigo-^[3] kaj en bestomedicino.^[4]