Tumulto de Eskilaĉo

En 1766, estinte reĝo Karlo la 3-a, okazis en Madrido kaj aliaj punktoj de Hispanio la tumulto aŭ ribelo kiu pasis al la historio kiel tumulto de Eskilaĉo hispane Motín de Esquilache, en kiu oni kalkulas la partoprenon de ĉ. 40.000 personoj kiu eĉ riskis la vivon de la monarko mem.

Tumulto de Eskilaĉo, de Francisco de Goya

Kvankam la ekiĝo de la ribelo estis la publikigado de municipa leĝo kiu regulis la vestmanieron de la madridanoj,^[1] oni devas serĉi la verajn kaŭzojn en la malsato de la loĝantaro, la konstantaj prezaltiĝoj de la bazaj bezonataĵoj kaj la malfido al la eksterlandaj ministroj portataj de Karlo la 3-a, kion svingis ribelestroj kiuj fakte volis kontraŭstari la modernigajn reformojn de tiuj ministroj. En la fino, la tumulto perforte ekziligis la markizo de Eskilaĉo, kiu estis kreinta la leĝon pri reguladoj.

Vidu ankaŭ

• Placo Antón Martín
• Tumulto de Aranjuez