ego

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

angla

Deveno

Latina ego.

Prononco
  • IFA:  'i.gəʊ  (Britio)
  • IFA:  'i.goʊ  (Usono)

 Substantivo

ego (pluralo egos)

  1. egoo, mio.
    The ego, the id, and the superego.
    La mio, la ĝio, kaj la supermio.
  2. tro alta memtakso; memgraveco; malhumileco.
    He's got an ego.
    Li estas malhumila.

hispana

Deveno

De la latina pronomo ego (mi).

Prononco
  • IFA:  /ˈe.ɣo/ .

 Substantivo

ego (nur ununombra).

  1. egoo, mio.
  2. pozitiva memtakso; memestimo.

latina

Deveno

El la praitalika *egō, siavice el la prahindeŭropa *éǵh₂.

Prononco
  • IFA:  ˈe.ɡoː 

 Persona pronomo

egō (genitivo meī, dativo mihi, akuzativo kaj ablativo mē, poseda adjektivo meus)

  1. mi; ununombra nominativa pronomo de la unua persono.

Rimarkoj pri uzado

La nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:

Pater tuus sum: Mi estas via patro.
Ego pater tuus sum: Estas mi, kiu estas via patro!
Derivaĵoj
  • egomet (mi mem)
  • mecum (kun mi)
  • proximus egomet mihi
Remove ads

portugala

Prononco
  • IFA:  /egʊ/ 

 Substantivo

Pliaj informoj Portugala substantivo, Ununombro ...

Signifoj

  1. egoo

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads