Substantivo
esper(i) + ant + o ( eo , SB )
Pliaj informoj Kazo, Ununombro ...
Fermi
- L. L. Zamenhof uzis tiun vorton kiel plumnomon, kiam publikigis la unuan libron pri la lingvo de li iniciatita, kies aŭtoro aperas kiel D-ro Esperanto. Tial la lingvo tiam nomata nure Lingvo Internacia iom kaj iom estis menciata kiel "la lingvo de D-ro Esperanto" kaj poste nur kiel "Esperanto". Tiel "Esperanto" fariĝis propra nomo, kaj de L. L. Zamenhof kaj de la lingvo mem, aperigante novan radikon: esperant'. En Esperanto lingvaj nomoj origine o-formaj ĝenerale kaj promore estas konsiderataj propraj nomoj (Esperanto, Latino, Volapuko, ...), tamen oni povas skribi ilin minuskle sen fakta problemo, kvankam tio povos ŝajni malofta aŭ neformala.
- IFA: ˌespeˈɾanto
 | Signifoj |
- persono kiu havas esperon
- Rimarkoj: Ne konfuzu kun vorto Esperanto.
 | Tradukoj |
- angla: hoper → en
- hispana: esperanzado → es
|
|
- pola: osoba mająca nadzieję → pl ina
- portugala: esperaçoso → pt
- sveda: (den) hoppande → sv
|
esper(i) + ant + o ( eo , SB )
"reta-vortaro.de" esperanto
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "esperanto"
.png){kind=small}
Substantivo