rapo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro
Nominativo	rapo
Akuzativo	rapon

1. planto, de la familio brasikacoj, kun manĝebla radiko
   • Ambaŭ vizaĝoj jam ruĝiĝis kvazaŭ du ruĝaj rapoj. (Aleksej Konstantinoviĉ Tolstoj, Princo Serèbrjanij, trad. de Maria Ŝidlovskaja, 1912, ĉap. XIII, p. 87)

Tradukoj

   

angla: turnip → en franca: navet → fr germana: [ ] Rübe → de greka: ραπανάκι → el neŭtra

latina: brassica rapa → la nederlanda: knolraap → nl

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „rapo“.