senco
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Esperanto
Substantivo
senco
- Maniero, kiel vorto aŭ frazo estas komprenota.
- La senco de tiuj vortoj estas malsama.
- Mia tuta vivo perdis sencon kaj valoron.
- Tiurilate mi sentas min tute kontraŭsence de la aliaj homoj.
- Iusence tio estas interesa laboro.
- Tiuj anglalingvaj verboj estas plursencaj.
- Pli valoras senlaboreco, ol sensenca laboremeco.
- Vi parolas sensencaĵon!
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads