spuro
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
spuro
Esperanto
Substantivo
- Postlasita enpremo, marko, signo, laŭ kiu eblas ekscii, kiu aŭ kio pasis, kion iu faris aŭ kio okazis.
- Li sekvis lupon per spuro.
- Ni trovis spuraron de urso en la arbaro.
- Tiu detektivo kapablis spuri (serĉi, rimarki kaj sekvi spurojn).
- La infano senspure malaperis kaj neniu sukcesis trovi lin.
| Tradukoj |
| Referencoj kaj literaturo |
| Referencoj kaj literaturo |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads