ecfero

Latín

ecfero
clásico (AFI)	/ˈek.fe.roː/
eclesiástico (AFI)	/ˈek.fe.ro/
silabación	ec-fe-rō
acentuación	esdrújula
longitud silábica	trisílaba
rimas	ek.fe.ro, ek.fe.roː

Etimología 1

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo

1

Variante de efferō₁.

Conjugación

Conjugación de ecferō, ecferere, extulī, ēlātum  (tercera conjugación, irregular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	ecferere, ectulisse
Infinitivo pasivo	ecferrī
Participio activo	ecferēns, eclātūrus
Participio pasivo	ecferendus, eclātus
Gerundio	ecferendī, ecferendō, ecferendum
Supino	ēlātum, ēlātū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego ecferō	tū ecfers	is, ea, id ecfert	nōs ecferimus	vōs ecfertis	eī, eae, ea ecferunt
Pretérito imperfecto	ego ecferēbam	tū ecferēbās	is, ea, id ecferēbat	nōs ecferēbāmus	vōs ecferēbātis	eī, eae, ea ecferēbant
Futuro	ego ecferam	tū ecferēs	is, ea, id ecferēt	nōs ecferēmus	vōs ecferētis	eī, eae, ea ecferent
Pretérito perfecto	ego extulī	tū extulistī	is, ea, id extulit	nōs extulimus	vōs extulistis	eī, eae, ea extulērunt, extulēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego extuleram	tū extulerās	is, ea, id extulerat	nōs extulerāmus	vōs extulerātis	eī, eae, ea extulerant
Futuro perfecto	ego extulerō	tū extuleris	is, ea, id extulerit	nōs extulerimus	vōs extuleritis	eī, eae, ea extulerint
Presente pasivo	ego ecferor	tū ecferris, ecferre	is, ea, id ecferitur	nōs ecferimur	vōs ecferiminī	eī, eae, ea ecferuntur
Pretérito imperfecto pasivo	ego ecferēbar	tū ecferēbāris, ecferēbāre	is, ea, id ecferēbātur	nōs ecferēbāmur	vōs ecferēbāminī	eī, eae, ea ecferēbantur
Futuro pasivo	ego ecferar	tū ecferēris, ecferēre	is, ea, id ecferētur	nōs ecferēmur	vōs ecferēminī	eī, eae, ea ecferentur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego ecferam	ut tū ecferās	ut is, ut ea, ut id ecferat	ut nōs ecferāmus	ut vōs ecferātis	ut eī, ut eae, ut ea ecferant
Pretérito imperfecto	ut ego ecferrem	ut tū ecferrēs	ut is, ut ea, ut id ecferret	ut nōs ecferrēmus	ut vōs ecferrētis	ut eī, ut eae, ut ea ecferrent
Pretérito perfecto	ut ego extulerim	ut tū extulerīs	ut is, ut ea, ut id extulerit	ut nōs extulerīmus	ut vōs extulerītis	ut eī, ut eae, ut ea extulerint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego extulissem	ut tū extulissēs	ut is, ut ea, ut id extulisset	ut nōs extulissēmus	ut vōs extulissētis	ut eī, ut eae, ut ea extulissent
Presente pasivo	ut ego ecferar	ut tū ecferāris, ecferāre	ut is, ut ea, ut id ecferātur	ut nōs ecferāmur	ut vōs ecferāminī	ut eī, ut eae, ut ea ecferantur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego ecferrer	ut tū ecferrēris, ecferrēre	ut is, ut ea, ut id ecferrētur	ut nōs ecferrēmur	ut vōs ecferrēminī	ut eī, ut eae, ut ea ecferrentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) ecfer	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) ecferte	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) ecfertō	(is, ea, id) ecfertō	― ―	(vōs) ecfertōte	(eī, eae, ea) ecferuntō
Presente pasivo	― ―	(tū) ecferre	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) ecferiminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) ecfertor	(is, ea, id) ecfertor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) ecferuntor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad

Etimología 2

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo

1

Variante de efferō₂.

Conjugación

Conjugación de ecferō, ecferāre, ecferāvī, ecferātum  (primera conjugación, regular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	ecferāre, ecferāvisse
Infinitivo pasivo	ecferārī
Participio activo	ecferāns, ecferātūrus
Participio pasivo	ecferandus, ecferātus
Gerundio	ecferandī, ecferandō, ecferandum
Supino	ecferātum, ecferātū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego ecferō	tū ecferās	is, ea, id ecferat	nōs ecferāmus	vōs ecferātis	eī, eae, ea ecferant
Pretérito imperfecto	ego ecferābam	tū ecferābās	is, ea, id ecferābat	nōs ecferābāmus	vōs ecferābātis	eī, eae, ea ecferābant
Futuro	ego ecferābō	tū ecferābis	is, ea, id ecferābit	nōs ecferābimus	vōs ecferābitis	eī, eae, ea ecferābunt
Pretérito perfecto	ego ecferāvī	tū ecferāvistī	is, ea, id ecferāvit	nōs ecferāvimus	vōs ecferāvistis	eī, eae, ea ecferāvērunt, ecferāvēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego ecferāveram	tū ecferāverās	is, ea, id ecferāverat	nōs ecferāverāmus	vōs ecferāverātis	eī, eae, ea ecferāverant
Futuro perfecto	ego ecferāverō	tū ecferāveris	is, ea, id ecferāverit	nōs ecferāverimus	vōs ecferāveritis	eī, eae, ea ecferāverint
Presente pasivo	ego ecferor	tū ecferāris, ecferāre	is, ea, id ecferātur	nōs ecferāmur	vōs ecferāminī	eī, eae, ea ecferantur
Pretérito imperfecto pasivo	ego ecferābar	tū ecferābāris, ecferābāre	is, ea, id ecferābātur	nōs ecferābāmur	vōs ecferābāminī	eī, eae, ea ecferābantur
Futuro pasivo	ego ecferābor	tū ecferāberis, ecferābere	is, ea, id ecferābitur	nōs ecferābimur	vōs ecferābiminī	eī, eae, ea ecferābuntur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego ecferem	ut tū ecferēs	ut is, ut ea, ut id ecferet	ut nōs ecferēmus	ut vōs ecferētis	ut eī, ut eae, ut ea ecferent
Pretérito imperfecto	ut ego ecferārem	ut tū ecferārēs	ut is, ut ea, ut id ecferāret	ut nōs ecferārēmus	ut vōs ecferārētis	ut eī, ut eae, ut ea ecferārent
Pretérito perfecto	ut ego ecferāverim	ut tū ecferāverīs	ut is, ut ea, ut id ecferāverit	ut nōs ecferāverīmus	ut vōs ecferāverītis	ut eī, ut eae, ut ea ecferāverint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego ecferāvissem	ut tū ecferāvissēs	ut is, ut ea, ut id ecferāvisset	ut nōs ecferāvissēmus	ut vōs ecferāvissētis	ut eī, ut eae, ut ea ecferāvissent
Presente pasivo	ut ego ecferer	ut tū ecferēris, ecferēre	ut is, ut ea, ut id ecferētur	ut nōs ecferēmur	ut vōs ecferēminī	ut eī, ut eae, ut ea ecferentur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego ecferārer	ut tū ecferārēris, ecferārēre	ut is, ut ea, ut id ecferārētur	ut nōs ecferārēmur	ut vōs ecferārēminī	ut eī, ut eae, ut ea ecferārentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) ecferā	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) ecferāte	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) ecferātō	(is, ea, id) ecferātō	― ―	(vōs) ecferātōte	(eī, eae, ea) ecferantō
Presente pasivo	― ―	(tū) ecferāre	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) ecferāminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) ecferātor	(is, ea, id) ecferātor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) ecferantor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad