locuples

Latín

locuplēs
clásico (AFI)	[lɔˈkʊp.leːs] [ˈlɔ.kʊ.pleːs]

Etimología

de locus ('lugar') y el sufijo verbal -pleō, -ēre ('llenar').

Adjetivo

1

Rico, opulento.

• Sinónimos: pecūniōsus, opulentus, dīves
• Antónimos: egēnus, pauper

2

Fecundo, productivo, fértil.

3

Exuberante.

4

Fidedigno.

Declinación

Declinación de locuplēs, locuplēs, locuplēs  tipo: tercera declinación, dos terminaciones [▲▼]

Singular
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. locuplēs	f. locuplēs	n. locuplēs
Genitivo	m. locuplētis	f. locuplētis	n. locuplētis
Dativo	m. locuplētī	f. locuplētī	n. locuplētī
Acusativo	m. locuplētem	f. locuplētem	n. locuplēs
Ablativo	m. locuplēte, locuplētī	f. locuplēte, locuplētī	n. locuplēte, locuplētī
Vocativo	m. locuplēs	f. locuplēs	n. locuplēs
Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. locuplētēs	f. locuplētēs	n. locuplētia
Genitivo	m. locuplētium, locuplētum	f. locuplētium, locuplētum	n. locuplētium, locuplētum
Dativo	m. locuplētibus	f. locuplētibus	n. locuplētibus
Acusativo	m. locuplētīs, locuplētēs	f. locuplētīs, locuplētēs	n. locuplētia
Ablativo	m. locuplētibus	f. locuplētibus	n. locuplētibus
Vocativo	m. locuplētēs	f. locuplētēs	n. locuplētia