Top Qs
Línea de tiempo
Chat
Contexto

prorrumpir

De Wikcionario, el diccionario libre

Remove ads

Español

prorrumpir
pronunciación (AFI) [pɾorũmˈpiɾ]
silabación pro-rrum-pir
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
rima

Etimología 1

Del latín prorumpĕre.

Verbo intransitivo

1
Salir con ímpetu una cosa.[1]
2
Proferir repentinamente y con fuerza o violencia una voz, suspiro u otra demostración de dolor o pasión vehemente.[1]
  • Uso: figurado.
  • Relacionado: estallar2.
  • Ejemplo: 

    como si revivieran de golpe, los niños se precipitaron coche abajo, prorrumpiendo en gritos y suspiros.María Luisa Bombal. La Última Niebla/La Amortajada. Capítulo La Amortajada. Página 145. Editorial: Planeta. 2012.

Relacionados

Conjugación

Conjugación de prorrumpirparadigma: partir (regular) []
Más información Formas no personales (verboides), Infinitivo ...

Traducciones

Traducciones []
  • Neerlandés: onstuimig te voorschijn komen? (nl); uitbarsten (nl); uitbreken (nl); zich met geweld een weg banen (nl); zich storten (nl)
Remove ads

Referencias y notas

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads