secundarius

Latín

secundārius
clásico (AFI)	[sɛ.kʊnˈdaː.rɪ.ʊs]

Etimología

de secundus ("que le sigue a algo"), y este de sequor ('seguir').

Adjetivo

1

Secundario, de segunda categoría, clase, calidad, etc.^[1]

Declinación

Declinación de secundārius, secundāria, secundārium  tipo: primera y segunda declinación [▲▼]

Singular
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. secundārius	f. secundāria	n. secundārium
Genitivo	m. secundāriī	f. secundāriae	n. secundāriī
Dativo	m. secundāriō	f. secundāriae	n. secundāriō
Acusativo	m. secundārium	f. secundāriam	n. secundārium
Ablativo	m. secundāriō	f. secundāriā	n. secundāriō
Vocativo	m. secundārie	f. secundāria	n. secundārium
Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. secundāriī	f. secundāriae	n. secundāria
Genitivo	m. secundāriōrum	f. secundāriārum	n. secundāriōrum
Dativo	m. secundāriīs	f. secundāriīs	n. secundāriīs
Acusativo	m. secundāriōs	f. secundāriās	n. secundāria
Ablativo	m. secundāriīs	f. secundāriīs	n. secundāriīs
Vocativo	m. secundāriī	f. secundāriae	n. secundāria