| Formas no personales (verboides) |
| Infinitivo activo |
solvere, solvisse |
| Infinitivo pasivo |
solvī |
| Participio activo |
solvēns, solūtūrus |
| Participio pasivo |
solvendus, solūtus |
| Gerundio |
solvendī, solvendō, solvendum |
| Supino |
solūtum, solūtū |
| Formas personales |
| Modo indicativo |
|
ego |
tū |
is, ea, id |
nōs |
vōs |
eī, eae, ea |
| Presente |
ego solvō |
tū solvis |
is, ea, id solvit |
nōs solvimus |
vōs solvitis |
eī, eae, ea solvunt |
| Pretérito imperfecto |
ego solvēbam |
tū solvēbās |
is, ea, id solvēbat |
nōs solvēbāmus |
vōs solvēbātis |
eī, eae, ea solvēbant |
| Futuro |
ego solvam |
tū solvēs |
is, ea, id solvēt |
nōs solvēmus |
vōs solvētis |
eī, eae, ea solvent |
| Pretérito perfecto |
ego solvī |
tū solvistī |
is, ea, id solvit |
nōs solvimus |
vōs solvistis |
eī, eae, ea solvērunt, solvēre |
| Pretérito pluscuamperfecto |
ego solveram |
tū solverās |
is, ea, id solverat |
nōs solverāmus |
vōs solverātis |
eī, eae, ea solverant |
| Futuro perfecto |
ego solverō |
tū solveris |
is, ea, id solverit |
nōs solverimus |
vōs solveritis |
eī, eae, ea solverint |
| Presente pasivo |
ego solvor |
tū solveris, solvere |
is, ea, id solvitur |
nōs solvimur |
vōs solviminī |
eī, eae, ea solvuntur |
| Pretérito imperfecto pasivo |
ego solvēbar |
tū solvēbāris, solvēbāre |
is, ea, id solvēbātur |
nōs solvēbāmur |
vōs solvēbāminī |
eī, eae, ea solvēbantur |
| Futuro pasivo |
ego solvar |
tū solvēris, solvēre |
is, ea, id solvētur |
nōs solvēmur |
vōs solvēminī |
eī, eae, ea solventur |
| Modo subjuntivo |
|
ut ego |
ut tū |
ut is, ut ea, ut id |
ut nōs |
ut vōs |
ut eī, ut eae, ut ea |
| Presente |
ut ego solvam |
ut tū solvās |
ut is, ut ea, ut id solvat |
ut nōs solvāmus |
ut vōs solvātis |
ut eī, ut eae, ut ea solvant |
| Pretérito imperfecto |
ut ego solverem |
ut tū solverēs |
ut is, ut ea, ut id solveret |
ut nōs solverēmus |
ut vōs solverētis |
ut eī, ut eae, ut ea solverent |
| Pretérito perfecto |
ut ego solverim |
ut tū solverīs |
ut is, ut ea, ut id solverit |
ut nōs solverīmus |
ut vōs solverītis |
ut eī, ut eae, ut ea solverint |
| Pretérito pluscuamperfecto |
ut ego solvissem |
ut tū solvissēs |
ut is, ut ea, ut id solvisset |
ut nōs solvissēmus |
ut vōs solvissētis |
ut eī, ut eae, ut ea solvissent |
| Presente pasivo |
ut ego solvar |
ut tū solvāris, solvāre |
ut is, ut ea, ut id solvātur |
ut nōs solvāmur |
ut vōs solvāminī |
ut eī, ut eae, ut ea solvantur |
| Pretérito imperfecto pasivo |
ut ego solverer |
ut tū solverēris, solverēre |
ut is, ut ea, ut id solverētur |
ut nōs solverēmur |
ut vōs solverēminī |
ut eī, ut eae, ut ea solverentur |
| Modo imperativo |
|
― |
(tū) |
(is, ea, id) |
― |
(vōs) |
(eī, eae, ea) |
| Presente |
― ― |
(tū) solve |
(is, ea, id) ― |
― ― |
(vōs) solvite |
(eī, eae, ea) ― |
| Futuro |
― ― |
(tū) solvitō |
(is, ea, id) solvitō |
― ― |
(vōs) solvitōte |
(eī, eae, ea) solvuntō |
| Presente pasivo |
― ― |
(tū) solvere |
(is, ea, id) ― |
― ― |
(vōs) solviminī |
(eī, eae, ea) ― |
| Futuro pasivo |
― ― |
(tū) solvitor |
(is, ea, id) solvitor |
― ― |
(vōs) ― |
(eī, eae, ea) solvuntor |
| Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad |
|