vectus

Latín

vectus
clásico (AFI)	[ˈwɛk.tʊs]

Forma verbal

1

Participio perfecto pasivo de vehō.

Declinación

Declinación de vectus, vecta, vectum  tipo: primera y segunda declinación [▲▼]

Singular
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. vectus	f. vecta	n. vectum
Genitivo	m. vectī	f. vectae	n. vectī
Dativo	m. vectō	f. vectae	n. vectō
Acusativo	m. vectum	f. vectam	n. vectum
Ablativo	m. vectō	f. vectā	n. vectō
Vocativo	m. vecte	f. vecta	n. vectum
Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. vectī	f. vectae	n. vecta
Genitivo	m. vectōrum	f. vectārum	n. vectōrum
Dativo	m. vectīs	f. vectīs	n. vectīs
Acusativo	m. vectōs	f. vectās	n. vecta
Ablativo	m. vectīs	f. vectīs	n. vectīs
Vocativo	m. vectī	f. vectae	n. vecta