Top Qs
Línea de tiempo
Chat
Contexto
vuestro
De Wikcionario, el diccionario libre
Remove ads
Español
| vuestro | |
| pronunciación (AFI) | [ˈbwest̪ɾo] [buˈest̪ɾo] |
| silabación | vues-tro[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | es.tɾo |
Etimología
Del castellano antiguo vuestro ('vuestro').
Pronombre posesivo
vuestro ¦ plural: vuestros ¦ femenino: vuestra ¦ femenino plural: vuestras
- 1
- Pronombre posesivo de segunda persona, cuya índole gramatical es idéntica a la de primera persona "nuestro". También suele referirse en sus cuatro formas a un solo poseedor cuando, por ficción que el uso autoriza, se da el número plural a una sola persona; v. gr.: VUESTRO consejo, hablando a un monarca. Aplícase también a un solo individuo en ciertos tratamientos; como VUESTRA Beatitud; VUESTRA Majestad. En el tratamiento de "vos", refiérese indistintamente a uno solo o a dos o más poseedores; v. gr.: VUESTRA casa, dirigiéndose a una persona sola, o a dos o más.[2]
Locuciones
- ser vuestro o ser muy vuestro: Expresión cortesana con que alguno se ofrece a la disposición de otro para lo que le quisiere mandar.[3]
Véase también
Traducciones
Remove ads
Asturiano
| vuestro | |
| pronunciación (AFI) | [ˈbwest̪ɾo] |
| silabación | vues-tro |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | es.tɾo |
Forma adjetiva
- 1
- Forma del neutro singular de vuestru.
Castellano antiguo
| vuestro | |
| pronunciación | falta agregar |
| variantes | buestro |
Etimología
Del latín vostrum ('vuestro').
Adjetivo posesivo
- 1
- Vuestro.
Pronombre posesivo
- 2
- Vuestro.
Judeoespañol
| vuestro | |
| pronunciación | falta agregar |
| grafías alternativas | בֿואיסטרו, בﬞואיסטרו, ב׳ואיסטרו |
| variantes | vueso |
Etimología
Del castellano antiguo vuestro ('vuestro').
Adjetivo posesivo
- 1
- Vuestro.
Pronombre posesivo
Referencias y notas
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads