emir

vaata ka: emír

Nimisõna

emir

1. emiir

Türgi

Nimisõna (1)

emir

1. käsk, korraldus, juhtnöör

   bir emriniz mi var? – kas see on käsk?

   emrinize hazırım – olen teie käsutuses

   dün bu hususta bir emir sâdır olmuştur – eile anti sel puhul välja käsk

   Sünonüümid:

   • buyruk
   • ferman

2. käsklus, komando

   Sünonüümid:

   • komut
   • kumanda

3. ettekirjutus

Vormid

• sihitav: emri
• mitmus: emirler, evamir

Tuletised

• emirce
• emirci
• emircik
• emirken
• emirle
• emirli
• emirlik
• emirse
• emirsiz
• emriyle
• emrle

Liitsõnad

• emretme
• emretmek
• emrolunma

Fraasid

• amiral emir subayı
• emir almak
• emir altındaki kimse
• emir belirten
• emir cümlesi
• emir eri
• emir eylemek
• emir kipi
• emir kulu
• emir subayı
• emir verme
• emir vermek
• emri altında
• emrine girmek
• emrine vermek
• evamiri asere
• geçerliliğini kaybetmeyen emir
• iş emri
• karşı emir
• kesin emir
• On emir, On Emir
• ödeme emri
• ön emir
• önceki emri geçersiz kılan emir
• şifahî emir
• yaya emir habercisi
• yaya emir neferi
• yazılı emir
• yevmo emir

Päritolu

Osmanitürgi امر (emr), araabia أمر.

Nimisõna (2)

emir, emîr

1. käskija, valitseja, võimukandja
2. ülem, juht, pea
3. emiir, vürst

Vormid

• sihitav: emiri

Tuletised

• emirlik

Päritolu

Osmanitürgi امیر, araabia أمير.