Absolutibo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Absolutiboa hizkuntza ergatiboek duten gramatika kasu bat da, objektua (aditz iragankorrarekin) eta subjektua (aditz iragangaitzarekin) adierazten dituena. Indoeuropar hizkuntzetako nominatiboaren antzeko kasua da, subjektuaren funtzioa duenean, eta akusatiboaren antzekoa, objektu zuzena denean..
Euskaraz
Euskaraz, absolutiboa NOR kasua da.
- Nugagageab: ez dago markarik (herri, iturri, erietxe)
- Singularrean: -a (herria, iturria, erietxea).
- Pluralean: -ak (herriak, iturriak, erietxeak).
- Plural hurbilean: -ok (herriok, iturriok, erietxeok).
Absolutiboa aditz iragangaitzen subjektua da (hurrengo adibideetan, Autoa izen-sintagma), baita atributua ere (lehen esaldiko berdea):
- Autoa berdea da. Autoa iritsi da.
Iragankorretan, ordea, objektu zuzena da:
- Nik autoa dut. Zer dut nik? Autoa.
Remove ads
Ikus, gainera
Kanpo estekak
| Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads