Absolutibo

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Absolutiboa hizkuntza ergatiboek duten gramatika kasu bat da, objektua (aditz iragankorrarekin) eta subjektua (aditz iragangaitzarekin) adierazten dituena. Indoeuropar hizkuntzetako nominatiboaren antzeko kasua da, subjektuaren funtzioa duenean, eta akusatiboaren antzekoa, objektu zuzena denean..

Euskaraz

Euskaraz, absolutiboa NOR kasua da.

  • Nugagageab: ez dago markarik (herri, iturri, erietxe)
  • Singularrean: -a (herria, iturria, erietxea).
  • Pluralean: -ak (herriak, iturriak, erietxeak).
  • Plural hurbilean: -ok (herriok, iturriok, erietxeok).

Absolutiboa aditz iragangaitzen subjektua da (hurrengo adibideetan, Autoa izen-sintagma), baita atributua ere (lehen esaldiko berdea):

  • Autoa berdea da. Autoa iritsi da.

Iragankorretan, ordea, objektu zuzena da:

  • Nik autoa dut. Zer dut nik? Autoa.
Remove ads

Ikus, gainera

Kanpo estekak

Hizkuntza Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads