Vi Redd

Elvira "Vi" Redd (Los Angeles, AEB, 1928ko irailaren 20a) jazzeko goi-mailako saxofoi jotzailea da, bokalista eta hezitzaile estatubatuarra. Bere karrera sei hamarkadatan luzatu zen, eta garai hartan Count Basie, Rahsaan Roland Kirk, Linda Hopkins, Marian McPartland eta Dizzy Gillespie artistekin batera jo zuen.^[1][2]

Vi Redd
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Los Angeles, 1928ko irailaren 20a
Herrialdea	Ameriketako Estatu Batuak
Heriotza	2022ko otsailaren 6a (93 urte)
Hezkuntza
Heziketa	California State University, Los Angeles (en) Hegoaldeko Kaliforniako Unibertsitatea Jefferson High School (en)
Jarduerak
Jarduerak	jazz musikaria, saxofoi-jotzailea, abeslaria, musika-irakaslea eta musikagilea
Lantokia(k)	San Frantzisko eta Los Angeles
Genero artistikoa	jazza bluesa soula Hard bopa
Musika instrumentua	saxofoi altua soprano saxophone (en) saxofoia ahotsa
Diskoetxea	Atlantic Records

Biografia

Los Angelesen jaio zen, Alton Redden alaba, New Orleanseko jazz bateria jotzailea eta Clef Clubaren sortzaileetako bat, eta Mattie Thomasen alaba.^[3] Bere aitak, Central Avenueko jazzeko pertsonaia nagusietako batek, eragin handia izan zuen bere prestakuntza-urteetan. Bere izeba amona Alma Hightower izan zen beste musika-aholkulari garrantzitsu bat.^[2][4]

Berrogeita hamarreko hamarkadatik dago aktibo, eta bebop, hard bop eta post-bop jotzeagatik da ezaguna. Besteak beste, Count Basie eta Dizzy Gillespierekin jo du.

Hezkuntza Kontseilurako lan egin ondoren, 1957tik 1960ra, Redd jazzera itzuli zen. Las Vegasen jo zuen 1962an, bira bat egin zuen Earl Hinesekin 1964an eta talde bat zuzendu zuen San Frantziskon 1960ko hamarkadaren erdialdean bere senarrarekin, Richie Goldberg bateria-jotzailearekin. Garai hartan, Reddek Max Roachekin ere egin zuen lan. Jardunean egon zen bitartean, birak egin zituen Japonian, Londresen (Ronnie Scott's-en 10 asteko egonaldi bat barne), Suedian, Espainian eta Parisen. 1969an Los Angelesen jarri zen, eta bertan jo zuen hezitzaile gisa lan egiten zuen bitartean.^[1][2] United Artists (1962) eta Atco Records (1962-63) diskoetxeentzat albumak grabatu zituen. 1963ko albumean, Lady Soulen, garaiko jazzeko artista ospetsu asko agertzen dira, hala nola: Bill Perkins, Jennell Hawkins, Barney Kessel, Leroy Vinnegar, Leroy Harrison, Dick Hyman, Paul Griffin, Bucky Pizzarelli, Ben Tucker. Leonard Featherrek egin zituen diskoko notak.^[5][6]

Kaliforniako Estatu Unibertsitatean, Los Angelesen, graduatu zen eta Hegoaldeko Kaliforniako Unibertsitatearen irakaskuntza-ziurtagiria lortu zuen. Los Angelesera itzuli zenean, urte askotan irakatsi eta eman zituen hitzaldiak.^[2][7] 1970eko hamarkadaren amaieran, National Endowment for the Arts-en musika-aholkularien taldean sartu zen.^[8][9]

Sariak eta aintzatespenak

• 1989an Los Angeles Jazz Societyren Lifetime Achievement Award saria jaso zuen.^[10]
• 2001ean, Arte Eszenikoetarako John F. Kennedy zentroko Mary Lou Williams Women in Jazz Award saria jaso zuen.^[11]

Diskografia

• Bird Call (United Artists, 1962)
• Lady Soul (Atco, 1963)
• Now's the Time, Marian McPartland-ekin, Mary Osborne (Halcyon, 1977)