امپراتوری آلمان
کشوری بین سال های ۱۸۷۱ تا ۱۹۱۸ در اروپای مرکزی / From Wikipedia, the free encyclopedia
امپراتوری آلمان[16] که همچنین با نامهای رایش دوم یا به سادگی آلمان نیز شناخته میشود، مدتی رایش آلمان بود که در میان سالهای ۱۸۷۱ و ۱۹۱۸ میلادی بر بخشهای وسیعی از شمال و شرق اروپا حکومت میکرد. رایش دوم با استعفای قیصر ویلهلم دوم به پایان رسید.
امپراتوری آلمان | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۸۷۱–۱۹۱۸ | |||||||||||||||||||||||
سرود: Heil dir im Siegerkranz[4] ("درود بر تو در تاج پیروزی") Die Wacht am Rhein (غیررسمی)[5][6][7] ("تماشای راین") | |||||||||||||||||||||||
امپراتوری آلمان و مناطق درگیر با آن در مرحله پایانی جنگ جهانی اول، سپتامبر ۱۹۱۸ | |||||||||||||||||||||||
پایتخت و بزرگترین شهر | برلین ۵۲°۳۱′ شمالی ۱۳°۲۴′ شرقی | ||||||||||||||||||||||
زبان(های) رسمی | آلمانی | ||||||||||||||||||||||
زبان(های) رایج | |||||||||||||||||||||||
دین(ها) | آمار سال ۱۸۸۰ اکثریت: ۶۲٫۶۳٪ پروتستان متحد (لوتریانیسم، کالوینیسم) اقلیتها: ۳۵٫۸۹٪ کاتولیک رومی ۱٫۲۴٪ یهودی ۰٫۱۷٪ سایر مسیحی ۰٫۰۷٪ سایر | ||||||||||||||||||||||
نام(های) اهلیت | آلمانی | ||||||||||||||||||||||
حکومت | پادشاهی فدرال مجلسی نیمه مشروطه[8][9][10][11]
| ||||||||||||||||||||||
امپراتور | |||||||||||||||||||||||
• ۱۸۷۱–۱۸۸۸ | ویلهلم یکم | ||||||||||||||||||||||
• ۱۸۸۸ | فریدریش سوم | ||||||||||||||||||||||
• ۱۸۸۸–۱۹۱۸ | ویلهلم دوم | ||||||||||||||||||||||
صدراعظم | |||||||||||||||||||||||
• ۱۸۷۱–۱۸۹۰ | اتو فون بیسمارک | ||||||||||||||||||||||
• ۱۸۹۰–۱۸۹۴ | لئو فون کاپریوی | ||||||||||||||||||||||
• ۱۸۹۴–۱۹۰۰ | شلودویگ، شاهزاده هوهنلوهه-شیلینگسفورست | ||||||||||||||||||||||
• ۱۹۰۰–۱۹۰۹ | برنهارت فون بولو | ||||||||||||||||||||||
• ۱۹۰۹–۱۹۱۷ | تئوبالت فون بتمان-هولوگ | ||||||||||||||||||||||
• ۱۹۱۷ | گئورگ میشائلیس | ||||||||||||||||||||||
• ۱۹۱۷–۱۹۱۸ | گئورگ فن هرتلینگ | ||||||||||||||||||||||
• ۱۹۱۸ | ماکس فن بادن | ||||||||||||||||||||||
قوه مقننه | دومجلسی | ||||||||||||||||||||||
• مجلس اعلی | بوندسرات | ||||||||||||||||||||||
• مجلس سفلی | رایشستاگ | ||||||||||||||||||||||
دوره تاریخی | امپریالیسم نو. جنگ جهانی اول | ||||||||||||||||||||||
۱۸ ژانویه ۱۸۷۱ ۱۸۷۱ | |||||||||||||||||||||||
• تصویب قانون اساسی | ۱۶ آوریل ۱۸۷۱ | ||||||||||||||||||||||
۱۵ نوامبر ۱۸۸۴ | |||||||||||||||||||||||
۲۸ ژوئیه ۱۹۱۴ | |||||||||||||||||||||||
۳ نوامبر ۱۹۱۸ | |||||||||||||||||||||||
۹ نوامبر ۱۹۱۸ | |||||||||||||||||||||||
• آتشبس | ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ | ||||||||||||||||||||||
۱۱ اوت ۱۹۱۹ | |||||||||||||||||||||||
• فروپاشی | ۱۹۱۸ | ||||||||||||||||||||||
مساحت | |||||||||||||||||||||||
• کل | ۱٬۷۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۶۸۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||||||||||||||||
۱۹۱۰[14] | ۵۴۰٬۸۵۷٫۵۴ کیلومتر مربع (۲۰۸٬۸۲۶٫۲۶ مایل مربع) | ||||||||||||||||||||||
جمعیت | |||||||||||||||||||||||
• برآورد | ۷۰٬۰۰۰٬۰۰۰ | ||||||||||||||||||||||
• ۱۸۷۱[15] | ۴۰٬۰۵۰٬۷۹۰ | ||||||||||||||||||||||
• ۱۸۹۰[15] | ۴۹٬۴۲۸٬۴۷۰ | ||||||||||||||||||||||
• ۱۹۱۰[15] | ۶۴٬۹۲۵٬۹۹۳ | ||||||||||||||||||||||
واحد پول | تا سال ۱۸۷۳: (۱۸۷۳–۱۹۱۴) آلمان پاپیرمارک (۱۹۱۴–۱۹۱۸) | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
مساحت و جمعیت بدون احتساب مستعمرات |
امپراتوری آلمان به صورت رسمی در سال ۱۸۷۱ میلادی، زمانی که حکومتهای جنوب آلمان، به جز اتریش، به کنفدراسیون آلمان شمالی پیوستند، شکل گرفت. در ۱ ژانویه ۱۸۷۱، قانون اساسی مشروطهای به اجرا درآمد که نام دولت را به امپراتوری آلمان تغییر داد و همچنین ویلهلم یکم، پادشاه پروس از دودمان هوهنتسولرن، نیز به عنوان امپراتور آلمان برگزیده شد. برلین جایگاه خود را به عنوان پایتخت حفظ کرد و اتو فون بیسمارک نیز به عنوان صدراعظم و رئیس دولت آلمان باقی ماند. همه این اتفاقات درحالی رخ داد که کنفدراسیون آلمان شمالی و متحدانش از آلمان جنوبی هنوز درگیر جنگ با فرانسه بودند. امپراتوری آلمان متشکل از ۲۷ ایالت بود که بیشتر آنها توسط دودمانهای سلطنتی اداره میشدند. چهار پادشاهی، شش دوکنشین بزرگ، پنج دوکنشین، هفت شاهزادهنشین، سه شهر آزاد از اتحادیه هانزا و یک قلمروی شاهی، این ایالتها را تشکیل میدادند. با اینکه پادشاهی پروس یکی از چهار پادشاهی کشور بود، دو سوم جمعیت و قلمروی آلمان را تشکیل میداد. سلطه پروس بر امپراتوری آلمان در قانون اساسی نیز تأیید شده بود. پس از سال ۱۸۵۰، دولتهای آلمان به سرعت رو به صنعتی شدن گذاشتند و در صنایعی مانند فولاد، زغالسنگ و ترابری ریلی پیشرفت چشمگیری کردند. در سال ۱۸۷۱، آلمان جمعیتی بالغ بر ۴۱ میلیون نفر داشت که تا سال ۱۹۱۳ به ۶۸ میلیون نفر رسید. درحالی که در سال ۱۸۱۵ میلادی (زمانی که ناپلئون استعفا داد) آلمان متشکل از دولتهای کوچک و بزرگ بسیار و دارای جمعیتی روستانشین بود، در سالهای پایانی رایش دوم از لحاظ سیاسی یکپارچه شده بود و بیشتر جمعیت آن در شهرها زندگی میکردند. در ۴۷ سال امپراتوری آلمان، این کشور یک غولِ صنعتی و علمی به حساب میآمد و بیشترین جایزه نوبل علمی را به خود اختصاص داده بود. حجم اقتصاد آلمان در سال ۱۹۰۰، از اقتصاد بریتانیا بیشتر شد و بدین ترتیب آلمان دارای بزرگترین اقتصاد اروپا و دومین اقتصاد بزرگ جهان (پس از آمریکا) شد. در سالهای ۱۸۶۷ تا ۱۸۷۸/۹، بیسمارک، صدراعظم آلمان که دارای رکورد طولانیترین زمان صدراعظمی در تاریخ آلمان نیز هست، سیاست لیبرالیسم را در پیش گرفت؛ اما رفته رفته رو به محافظهکاری نهاد. در دوران او، آلمان به یک قدرت استعماری تبدیل شد و بخشهای باقی مانده از آفریقا را که تا آن زمان هنوز توسط هیچکدام از دولتهای اروپایی فتح نشده بودند را از آن خود کرد. بدین ترتیب، آلمانیها سومین امپراتوری استعماری بزرگ جهان پس از بریتانیا و فرانسه شدند؛ همچنین رقابت دولتهای استعمارگر در برخی موارد باعث آغاز جنگ میان آلمان و دیگر کشورها، از جمله بریتانیا، نیز میشد. در دوران رایش دوم، آلمان به یک قدرت بزرگ تبدیل شد، به سرعت راههای ریلی خود را گسترش داد، بزرگترین ارتش جهان را پی ریخت و با برنامههای گستردهای، صنعتی شدن را دنبال کرد. در کمتر از یک دهه، نیروی دریایی آلمان تبدیل به دومین نیروی دریایی بزرگ جهان پس از نیروی دریایی بریتانیا شد. پس از کنار گذاشته شدن بیسمارک از قدرت توسط ویلهلم دوم در سال ۱۸۹۰، امپراتوری «سیاست جهانی» را در پیش گرفت که نقش تعیینکنندهای در آغاز جنگ جهانی اول بازی کرد. همچنین سیاستهای جانشینان بیسمارک، یعنی شکلدادن اتحادهای کوتاه مدت و پرشمار، زمینهساز انزوای دیپلماتیک آلمان شد. امپراتوری آلمان در سال ۱۸۷۹ وارد اتحاد دوگانه با اتریش-مجارستان شد و در سال ۱۸۸۲ نیز ایتالیا با شکلگیری اتحاد سهگانه به این جمع اضافه شد؛ آلمان همچنین روابط نزدیکی را با امپراتوری عثمانی دنبال میکرد. با این حال، زمانی که بحران ژوئیه روی داد، ایتالیا از اتحاد با آلمان و اتریش-مجارستان خارج شد. پس از سقوط امپراتوری آلمان، یک جمهوری فدرال که به جمهوری وایمار مشهور شد، قدرت را در دست گرفت که مردم از آن بسیار ناراضی بودند و همین مسئله به ظهور نازیسم و آدولف هیتلر انجامید.