تحریم کسبوکارهای یهودی در آلمان نازی
From Wikipedia, the free encyclopedia
بایکوت کسبوکارهای یهودی در آلمان نازی (به آلمانی: Judenboykott) در آلمان از یکم آوریل ۱۹۳۳ آغاز شد، و ادعا میشد که واکنشی دفاعی در برابر بایکوت ضدنازی بود،[1][2] که در مارس ۱۹۳۳ آغاز شده بود.[3] این امر عمدتاً ناموفق بود، زیرا جمعیت آلمان همچنان به استفاده از مشاغل یهودی ادامه میداد، اما هدف نازیها را برای تضعیف دوام یهودیان در آلمان فاش کرد.[4]
اطلاعات اجمالی تاریخ, مکان ...
بخشی از اقدامات ضدیهودی آلمان نازی، شامل قانونگذاریهای ضدیهودی در آلمان نازی پیش از جنگ، سیاست نژادی آلمان نازی، قوانین نورنبرگ، شب بلورین، و هولوکاست، و پسامد خشونت سیاسی در آلمان (۱۹۱۸-۱۹۳۳). | |
تاریخ | ۱ آوریل ۱۹۳۳ |
---|---|
مکان | آلمان نازی پیش از جنگ جهانی دوم |
هدف | کسبوکارها و متخصصان یهودی |
شرکتکنندهها | حزب نازی |
بستن
این بایکوت اقدامی دولتی و اولیه علیه یهودیان آلمان توسط دولت جدید ناسیونال سوسیالیست بود که در «راه حل نهایی» به اوج خود رسید. این کارزار شامل آزار و اذیت، دستگیری، غارت سیستماتیک ، انتقال اجباری مالکیت به فعالان حزب نازی (تحت مدیریت اتاق بازرگانی) و در نهایت قتل صاحبان مشاغل یهودی توسط دولت بود. تنها در برلین ۵۰ هزار کسبوکار متعلق به یهودیان وجود داشت.[5]