ثابت پلانک
From Wikipedia, the free encyclopedia
ثابت پلانک (به انگلیسی: Planck constant) یک ثابت طبیعی در فیزیک و از مفاهیم اساسی در مکانیک کوانتومی است که مرتبط کننده انرژی فوتون به بسامد آن میباشد؛ چنانکه ثابت پلانک ضرب در فرکانس فوتون برابر است با انرژی فوتون. این ثابت به اسم ماکس پلانک فیزیکدان آلمانی نامیده شدهاست که در سال ۱۹۰۰ میلادی آن را کشف کرد. این ثابت در فیزیک با نشان داده میشود و مقدار آن برابر است با:
در برخی از رشتههای فیزیک بیشتر به جای از (که با نام ثابت کاهیده پلانک یا ثابت دیراک شناخته و «اچ بار» خوانده میشود) استفاده میشود:
ثابت پلانک اولین بار به عنوان ضریب تناسب بین انرژی فوتون، و بسامد() موج الکترومغناطیس مربوط به آن شناخته شد. به این رابطه «رابطهٔ پلانک» یا «رابطهٔ انیشتین-پلانک» گفته میشود.
مطابق تعریف جدید (لازم الاعمال پس از ۲۰ می ۲۰۱۹)، ثابت پلانک دقیقاً برابر است با: