جمهوری خودگردان تالش-مغان
جمهوری خودگردانی در تالش شمالی و دشت مغان / From Wikipedia, the free encyclopedia
جمهوری خودگردان تالش-مغان یک جمهوری خودگردان به ریاستجمهوری علیاکرم همتزاده بود که از ژوئن تا اوت ۱۹۹۳ ادارهٔ تالش گشتاسبی را بر عهده داشت.[1] این جمهوری در جنوب خاوری منطقهٔ خاک جمهوری آذربایجان قرار داشت و از تعداد اندک جمعیتهایی از شهرها و رایونهای آستارا، لریک، لنکران، ماساللی، یاردیملی، جلیلآباد و بیلهسوار تشکیل شده بود. از نظر جغرافیایی، جمهوری خودخواندهٔ تالش-مغان منطقهٔ نیمهٔ کوچکی از مناطق پایینِ رود ارس در جمهوری آذربایجان را شامل میشد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
جمهوری خودگردان تالش-مغان Talış-Muğan Muxtar Respublikası جمهوری تالش | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۹۳–۱۹۹۳ | |||||||||
موقعیت جمهوری خودگردان تالش-مغان در جمهوری آذربایجان | |||||||||
پایتخت | لنکران | ||||||||
زبان(های) رایج | تالشی (رسمی) آذری | ||||||||
حکومت | جمهوری خودگردان | ||||||||
رئیسجمهور | |||||||||
نخستوزیر | |||||||||
تاریخ | |||||||||
• بنیانگذاری | ۲۱ ژوئن ۱۹۹۳ | ||||||||
• فروپاشی | ۲۴ اوت ۱۹۹۳ | ||||||||
|
حیدر علیاف رئیسجمهور وقت جمهوری آذربایجان با نیرنگ این جمهوری را سرکوب کرد. علیاکرم همتزاده بنیانگذار جمهوری تالش–مغان بهدرخواست حیدر علیاف رئیسجمهور وقت جمهوری آذربایجان نیروهایی را برای کمک به جبههٔ آذربایجان در قرهباغ اعزام کرد اما در آن شرایط، نیروهای نظامی حیدر علیاف به لنکران حمله کرده و جمهوری تالش مغان را سرنگون و همت علیاف را بازداشت کردند.[2] پس از به قدرت رسیدن حیدر علیف حدود دههزار تن از مردم تالش شهر لنکران در مقابل مقر همتاف تظاهرات کرده و خواستار خلع او از قدرت شدند.[3]
مسئلهٔ بازگشت این منطقه به ایران همواره مطرح بودهاست. محمدعلی فروغی در مذاکرات خود با نماینده رسولزاده در کنفرانس صلح پاریس یکی از خواستههای ایران را پیرامون بازگشت مغان تالش به خاک ایران مطرح ساخت.[4] پس از انحلال این جمهوری، هواداران آن در کنفرانسهای مختلف خواستهٔ خود برای الحاق به ایران را پیگیری میکنند.[5]