جنگ با مواد مخدر

جنگ با مواد مخدر (انگلیسی: War on Drugs) لفظی است که در آمریکا به کارزار ممنوعیت مواد مخدر، کمک نظامی و مداخلهٔ نظامی با هدف محدودسازی و کاستن از تجارت غیرقانونی مواد مخدر گفته می‌شود. تخمین زده شده‌است که آمریکا سالانه ۵۱ میلیارد دلار برای جنگ با مواد مخدر خرج می‌کند.

جنگ با مواد مخدر
یک اعلان خدمات عمومی دولت آمریکا از سوی اداره خدمات بهداشت روان و سوءمصرف مواد با تصویری از دو سیگار ماری‌جوآنا و شعار "فقط بگو نه"
تاریخ ۱۷ ژوئن ۱۹۷۱ – اکنون (۵۳ سال، ۳ ماه و ۶ روز) موقعیت جهانی وضعیت در جریان؛ به طور گسترده به عنوان یک سیاست شکست‌خورده تلقی می‌شود.[1][2][3][4]
طرف‌های درگیر
ایالات متحده آمریکا پلیس فدرال آمریکا نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا متحدان آمریکا  سازمان ملل متحد دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد	قاچاقچی‌های مواد مخدر کارتل‌های مواد مخدر مصرف‌کنندگان مواد مخدر [note 1]

آمریکا در چارچوب جنگ با مواد مخدر هر ساله صدها میلیون دلار به کلمبیا که درگیر جنگ با شورشیان قاچاق‌کننده مواد مخدر است کمک می‌کند.

اثرات اجتماعی-اقتصادی

شکل‌گیری یک مادون‌طبقهٔ دائمی

هر ساله ۱ میلیون نفر در آمریکا به دلیل شکستن قوانین مواد مخدر زندانی می‌شوند.

مجازات‌های جرایم مواد مخدر در بین جوانان آمریکایی تقریباً همواره حذف دائمی یا شبه دائمی از فرصت‌های آموزشی، محرومیت از حق رأی و بعدتر ایجاد سیاه‌های جنایی است که استخدام شدن را بسیار دشوار می‌کنند.^[6] بدین ترتیب برخی نویسندگان معتقدند که جنگ با مواد مخدر منجر به ایجاد یک مادون طبقهٔ دائمی از مردمی شده که در نتیجهٔ مجازات شدن به خاطر بزه‌های مواد مخدری که ناشی از تلاش برای گذران زندگی با وجود عدم آموزش یا فرصت‌های شغلی است، فرصت‌های آموزشی یا شغلی اندکی دارند.^[6]

هزینه برای مالیات دهندگان

بنا بر مطالعهٔ جفری میرن اقتصاددان دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۰۸، صرفه جویی سالانه در هزینه‌های اجرا و زندان قانونی شدن مواد مخدر به حدود ۴۱٫۳ میلیارد دلار می‌انجامد که ۲۵٫۷ آن در بین ایالات صرفه جویی شده و ۱۵٫۶ میلیارد دلار آن برای دولت فدرال است. به تخمین او حداقل ۴۶٫۷ میلیارد دلار درآمد مالیاتی با نرخ‌های مشابه تنباکو و الکل عاید خواهد شد ($۸٫۷ میلیارد از گراس، $۳۲٫۶ میلیارد از کوکائین و هروئین، بقیه از سایر مواد).^[7]

جستارهای وابسته

• فساد
• جنگ مواد مخدر در مکزیک
• هلال طلایی
• ماجرای مک‌فارلین
• جنگ تریاک نخست

منابع

1. Mann, Brian (June 17, 2021). "After 50 Years Of The War On Drugs, 'What Good Is It Doing For Us?'". NPR.
2. Lopez, German (2017-01-30). "How the war on drugs has made drug traffickers more ruthless and efficient". Vox (به انگلیسی). Retrieved 2024-02-17.
3. Scherlen, Renee (4 January 2012). "The Never-Ending Drug War: Obstacles to Drug War Policy Termination". PS: Political Science & Politics. 45: 67–73. doi:10.1017/S1049096511001739. S2CID 153399320 – via Cambridge Core.
4. Doward, Jamie (2016-04-02). "The UN's war on drugs is a failure. Is it time for a different approach?". The Observer (به انگلیسی). ISSN 0029-7712. Retrieved 2024-02-17.
6. Blumenson, Eric; Eva S. Nilsen (16 May 2002). "How to construct an underclass, or how the War on Drugs became a war on education" (PDF). Drug Policy Forum of Massachusetts. Archived from the original (PDF) on 22 June 2010. Retrieved 12 August 2015.
7. Jeffrey A. Miron and Katherine Waldock (2010). "The Budgetary Impact of Ending Drug Prohibition" (PDF). CATO.org.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «War on Drugs». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون

1. As a signatory to the United Nations Convention Against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances, the US is required to criminalize possession of prohibited drugs for personal consumption; only medical and scientific use are permitted.^[5]