رشتهکوه سلیمان
From Wikipedia, the free encyclopedia
رشتهکوه سلیمان یا کوههای سلیمان، نام دو رشتهکوه است در جنوب شرقی افغانستان و غرب پاکستان، انتهای شرقی فلات ایران را تشکیل میدهد. دو رشته کوه، یکی شرقی و دیگری غربی و هر دو از شمال به جنوب کشیده شده. دامنهٔ کوههای سلیمان مسکن بلوچها و پشتونها است.
کوه سلیمان | |
---|---|
مرتفعترین نقطه | |
ارتفاع | ۳٬۴۸۷ متر (۱۱٬۴۴۰ فوت) |
جغرافیا | |
موقعیت | ولایت زابل، ولایت قندهار و Loya Paktia, افغانستان وزیرستان جنوبی، Frontier Region Dera Ismail Khan, ایالت بلوچستان پاکستان، منطقه پنجاب و خیبر پختونخوا، پاکستان |
رشتهکوه مادر | هندوکش |
این رشتهکوه برآمدگی تا لبه شرقی فلات ایران و لبه شمال شرقی فلات بلوچستان را تشکیل دهند. آنها در مناطق زابل، قندهار و لویه پکتیا افغانستان قرار دارند و در پاکستان در بخش شمالی ایالت بلوچستان و برخی از مناطق جنوب غربی خیبر پختونخوا و پنجاب گسترش یافتهاند. در همسایگی رشتهکوه سلیمان از شمال، ارتفاعات خشک هندوکش مرکزی قرار دارد که ارتفاع آن تا ۳۳۸۳ متر (۱۱۰۹۹ فوت) از سطح دریا میرسد و در شرق دشتهای دره رود سند قرار دارد.[1] این رشتهکوه همراه با کوههای کرثار در جنوب پاکستان، استانی را تشکیل میدهند که به نام استان زمینشناسی سلیمان - کیرتار شناخته میشود.[2]
شناختهشدهترین قله رشتهکوه سلیمان، تخت سلیمان با ارتفاع ۳۴۸۷ متر (۱۱۴۴۰فوت) است،[3] موقعیت آن در نزدیکی دیره اسماعیلخان در پاکستان، نزدیک به مرز وزیرستان جنوبی و ناحیه ژوب در استان بلوچستان کشور همسایه است. با این حال، بلندترین قله زرغون غر با ارتفاع ۳۵۷۸ متر (۱۱۷۳۹ فوت) در نزدیکی کویته پاکستان است. بلندترین قله بعدی در استان بلوچستان، تپه خلیفه با ارتفاع ۳۴۷۵ متر (۱۱۴۰۱ فوت) است که در ناحیه زیارت پاکستان واقع شده است و به جنگل ارس زیارت، جایی که درختان ماکروپودای ارس در آن رشد میکنند، مشهور است.[4]