روشهای یافتن سیارههای فراخورشیدی
From Wikipedia, the free encyclopedia
روشهای یافتن سیارههای فراخورشیدی (به انگلیسی: Methods of detecting exoplanets) بررسی روشهایی است که تاکنون برای رویارویی با دشواریهای نهادین فیزیکی در راهِ یافتن سیارههای فراخورشیدی پیدا شده و بکار رفتهاند.
سیارههای فراخورشیدی در کنار ستارگانشان از زمین بسیار دورند. نزدیکترین ستارگان هنوز سالهای نوری از منظومهُ شمسی فاصله دارند ولی سیارهها خود دوری چندانی از ستارهُ بسیار بزرگتر و درخشان مادر ندارند. خورشید خود یک میلیون وسیصد هزار برابر از زمین بزرگتر است[1] و زمین تنها در اندکی بیشتر از هشت دقیقهُ نوری با آن فاصله دارد.
در کنار این دو دشواری نهادین، نور بسیار کم سیاره در مقایسه با تابش خیره کنندهُ ستارهُ مادر، برای رصدکننده از فاصلههای بسیار دور باعث پدید آمدن پدیدهُ آشنای خیرگی میشود که مشکلات بزرگی برای دیدن و دیده شدن در پیش پای جویندگان سیارههای فراخورشیدی میگذارد.[2][3]