زبان ایلامی
زبان باستانی تمدن عیلام / From Wikipedia, the free encyclopedia
ایلامی یا هَتَمتیایی[2] زبان منقرض شده ایلامیان باستان است. این زبان در ایران دوره هخامنشی جایگاه ممتازی داشت. آخرین اثر مکتوب زبان ایلامی به سالهای حکومت اسکندر مقدونی بر ایران برمیگردد. زبان ایلامی در سال ۱۸۹۰ رمزگشایی شد. در این سال وایسباخ (F.H. Weissbach) نخستین دستور زبان آن را ارائه داد. زبان ایلامی از زبانهای پیوندی بودهاست.[3] زبان ایلامی در جنوب و جنوب غرب ایران در استانهای ایلام، لرستان، همدان، اصفهان، اراک، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان و بوشهر و فارس فعلی از هزاره سوم (شاید قبلتر) تا نیمه دوم هزاره اول قبل از میلاد (جدیدترین قرن چهارم پ م) رایج بودهاست. طبق گزارشهای اسطخری در قرن دهم میلادی، خوزستان به خوزی حرف میزدند که خوزی احتمالاً یک گویش از ایلامی بودهاست.[4]
اطلاعات اجمالی ایلامی, زبان بومی در ...
ایلامی | |
---|---|
زبان بومی در | ایلام |
منطقه | شرق میانه |
دوره | ۲۸۰۰–۳۰۰ قبل از میلاد |
گونههای نخستین | |
خط میخی ایلامی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | elx |
ایزو ۳–۶۳۹ | elx |
فهرست لینگوییست | elx |
گلاتولوگ | elam1244 [1] |
بستن