قربانیان برده داری جنسی نظامی تا پایان جنگ جهانی دوم توسط ارتش ژاپن / From Wikipedia, the free encyclopedia
زنان آسایشگر (به انگلیسی: Comfort women) به زنان و دخترانی که توسط ارتش امپراطوری ژاپن در طول جنگ جهانی دوم مجبور به تنفروشی میشدند، گفته میشود.[1] عبارت زن آسایشگر برگردانی است از واژه ژاپنی ایانفو (慰安婦) که در زبان عامیانه ژاپنی به معنای روسپی است. این مسئله مدتهای مدیدی است که روابط دو کشور ژاپن و کره جنوبی را تحت تأثیر قرار دادهاست.
یوشیمی یوشیآکی، مورخ ژاپنی، که اولین تحقیق دانشگاهی را در این زمینه انجام دادهاست، تعداد آنها را بین ۵۰٬۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ تخمین میزند و به عقیده برخی محققان چینی تا ۴۱۰٬۰۰۰ زن و دختر قربانی این ماجرا بودهاند؛ با این حال تعداد دقیق زنان و دختران درگیر همچنان مورد بحث است. با وجود آنکه بیشتر این زنان از کشورهایی نظیر کره، چین، و فیلیپین برای روسپی گری به مکانهایی تحت عنوان ایستگاههای آسایش آورده میشدند، اما از دیگر مناطق تحت سلطه ژاپن در آن زمان همچون برمه، تایلند، مالزی، تایوان و اندونزی نیز روسپیان را به این ایستگاهها منتقل میکردند.
بر اساس شواهد، این زنان در مواردی با وعده کار در کارخانهها یا مشاغل دیگر اغوا شده و به این ایستگاهها میآمدند. این زنان اغلب در این ایستگاههای آسایش که در نقاط مختلف کشورهای تحت سلطه ژاپن قرار داشتند، زندانی میشدند.[2]
اطلاعات اجمالی Chinese name, نویسههای چینی سنتی ...