سعد حریری
سیاستمدار لبنانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سعد حریری با نام کامل سعدالدین رفیق حریری (زاده ۱۸ آوریل ۱۹۷۰ در ریاض) سیاستمدار لبنانی و دومین پسر رفیق حریری است که از نوامبر ۲۰۰۹ تا ژانویه ۲۰۱۱ و دسامبر ۲۰۱۶ تا ژانویه ۲۰۲۰ و از سپتامبر سال ۲۰۲۰ برای سومین بار به عنوان مأمور تشکیل کابینه نخستوزیر لبنان است.[1][2] حریری رهبر جریان مستقبل و قویترین چهره ائتلاف ۱۴ مارس است.[3]
سعد حریری | |
---|---|
نخستوزیر لبنان مامور به تشکیل کابینه | |
دوره مسئولیت ۱۸ دسامبر ۲۰۱۶ – ۲۱ ژانویه ۲۰۲۰-سپتامبر ۲۰۲۰ تاکنون | |
رئیسجمهور | میشل عون |
پس از | تمام سلام |
پیش از | حسان دیاب |
دوره مسئولیت ۹ نوامبر ۲۰۰۹ – ۱۲ ژانویه ۲۰۱۱ | |
رئیسجمهور | میشل سلیمان |
پس از | فؤاد سنیوره |
پیش از | نجیب میقاتی |
نمایندهٔ مجلس نمایندگان لبنان | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سعدالدین رفیق حریری ۱۸ آوریل ۱۹۷۰ (۵۴ سال) ریاض، عربستان سعودی |
ملیت | لبنان عربستان سعودی فرانسه |
حزب سیاسی | جریان مستقبل |
همسر(ان) | لارا بشیر العظم (سوری الاصل) (ازدواج در ۱۹۹۸) |
فرزندان | حسامالدین، لولوه، عبدالعزیز |
محل تحصیل | دانشگاه جرجتاون |
پیشه | سیاستمدار |
جایزهها | لژیون دونور |
سعد حریری پس از سه سال زندگی در خارج کشور به صورت غیر علنی به لبنان برگشت و در ۳ نوامبر ۲۰۱۶ نخستوزیر شد؛ ولی در ۴ نوامبر ۲۰۱۷ پس از یکسال نخستوزیری بهطور غیرمنتظره، در عربستان سعودی و با انتقاد از ایران استعفا کرد.[4] او از حزبالله لبنان و سیاستهای ایران در منطقه انتقاد کرده و ادعا کرد که جانش در خطر است.[5][6][7] در پی این ادعا، فرماندهی ارتش لبنان با صدور بیانیهای اعلام کرد هیچ سوءقصدی به جان «سعد الحریری» نخستوزیر مستعفی این کشور وجود نداشتهاست.[8] وزارت امور خارجه ایران اتهامات حریری علیه ایران و خواندن متن استعفا در عربستان سعودی را بازی کردن در زمین دیگران دانست.[9] حریری حدود دو هفته در عربستان ماند و بیش از دو هفته خارج از لبنان به سر برد تا اینکه با میانجیگری فرانسه به لبنان بازگشت. تأخیر حریری در بازگشت به لبنان انتقادهای بسیاری را متوجه عربستان سعودی کرد تا جایی که میشل عون، رئیسجمهور لبنان، عربستان را متهم کرد که حریری را به گروگان گرفتهاست.[10] حریری سرانجام در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۷ یعنی ۱۸ روز پس از اعلام استعفای خود در حالی که دو فرزندش همچنان در عربستان بودند به لبنان بازگشت.[11]