![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/82/Teg%25C3%25BCder_et_Shams_al-D%25C3%25AEn_Djuvayn%25C3%25AE.jpeg/640px-Teg%25C3%25BCder_et_Shams_al-D%25C3%25AEn_Djuvayn%25C3%25AE.jpeg&w=640&q=50)
شمسالدین محمد جوینی
From Wikipedia, the free encyclopedia
شمسالدّین محمد جوینی یا خواجه شمسالدین محمد جوینی از شعرا، نویسندگان و وزرای بنام ایرانی است که در بسط و نشر علم و عمران و آبادی خدمات شایان تحسین انجام داد.
زادگاه وی قریهٔ جاجرم است. او وزیر ایلخانان مغول و از خاندان جوینی و فرزند خواجه بهاءالدین محمد جوینی بود. وی در ابتدای عمر، علوم ادبی را نزد عمادالدین قزوینی، قاضی نخجوان خواند و بعدها وارد خدمات دولتی شد. وی از سال ۶۶۱ تا ۶۸۳ هجری قمری وزیر هلاکو خان، اباقا و تگودار بود. شمسالدین جوینی به عربی و فارسی شعر میگفتهاست و خواجه نصیر طوسی رسالهٔ اوصافالاشراف را به نام او نگاشتهاست. عطاملک جوینی که برای مدت ۲۴ سال فرمانروای بغداد و عراق عرب بود، برادر شمسالدّین محمد جوینی است. بسیاری از شعرا او را مدح گفتهاند از آن جمله سعدی شیرازی قصایدی چند در مدح وی سرودهاست.[1]
بعضی از ایرانیان معتقدند که او شاعر شعر «چشم براه» بودهاست و با این شعر اباقا را برای بازگشت به شهرش ترغیب کردهاست[2]
شمس الدین محمد جوینی | |
---|---|
![]() تگودار خان و محمد جوینی | |
صاحبدیوان (وزیر) روزگار ایلخانان مغول | |
دوره مسئولیت ۶۴۲ – ۶۶۳ ه.ش | |
پس از | ناشناس |
پیش از | بوقا |
اطلاعات شخصی | |
زاده | (زادروز ناشناخته) آزادوار جغتای(جوین پیشین) ، خراسان رضوی |
درگذشته | ۲۵ مهر ۶۶۳ ه.ش اهر ،آذربایجان خاوری روزگار مغول در ایران جاجرم |
همسر(ان) | کوشا بانو |
فرزندان | بهاءالدین محمد ، شرف الدین هارون ، مسعود ، اتابک ، فرج الله ، یحیی ، محمود و زکریا |
پدر | خواجه بهاء الدین محمد جوینی |