ماندارین تایوانی
گویش معیار چینی در تایوان / From Wikipedia, the free encyclopedia
ماندارین تایوانی (چینی سادهشده: 国语، چینی سنتی: 國語، پینیین: Guóyǔ، به معنای «زبان ملی») گونهای از چینی ماندارین و زبان ملی تایوان است. این گویش برپایه واجشناسی گویش پکن به همراه دستور زبان چینی بومی و بسیار شبیه به چینی معیار است.
اطلاعات اجمالی ماندارین تایوانی, بیان ...
ماندارین تایوانی | |
---|---|
臺灣華語, Táiwān Huáyǔ 中華民國國語, Zhōnghuá Mínguó Guóyǔ | |
بیان | آیپیای: [tʰai˧˥wan˥xwa˧˥ɥy˨˩˦] |
زبان بومی در | تایوان |
شمار گویشوران | ناشناخته (۴٫۳ میلیون اشارهشده ۱۹۹۳)[1] زبان دوم: بیش از ۱۵ میلیون[2] |
چینی-تبتی
| |
چینی سنتی | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | تایوان (تایوان) (دوفاکتو) |
تنظیمشده توسط | وزارت آموزش (تایوان) |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
ایزو ۶–۶۳۹ | goyu (Guoyu) |
گلاتولوگ | taib1240 [3] |
درصد سخنوران ۶ سال به بالای ماندارین تایوانی در سال ۲۰۱۰ | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن