ناحیه دریایی جنوب شرق آسیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
ناحیه دریایی جنوب شرقی آسیا یا جزایر جنوب شرق آسیا به چند بخش جزیرهای و دریایی منطقه جنوب شرقی آسیا اشاره دارد.
آسیای جنوب شرقی، از دو بخش متمایز محصور در خشکی یا مجموعه جزایر تشکیل میشود. ناحیه خشکی بهعنوان سرزمین اصلی جنوب شرق آسیا (هند و چین) شناخته میشود. منطقه دریایی جنوب شرق آسیا از خشکی قاره آسیا فاصله دارد و شامل برونئی، تیمور شرقی، اندونزی، ایالتهای ساراواک و صباح (از کشور مالزی)، فیلیپین و سنگاپور است.[1] اصطلاح «مجمع الجزایر مالایی» که در قرن ۱۹ رواج داشت، تا حد زیادی معادل ناحیه دریایی جنوب شرقی آسیا است. تفاوت اصلی جمعیت مجموعه دریایی جنوب شرق آسیا، جدا از منطقه خشکی هند و چین در این است که جمعیت بخش دریایی غالباً متعلق به گروههای آسترونزیایی هستند. هرچند در اثر دادوستد، گروههای بخش خشکی مانند گروههای زبانی کرا-دای، آستروآسیایی، چینی و پاپوآیی نیز در این جزایر ساکن شدهاند.