نصرالله مشیرالدوله
سیاستمدار ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
میرزا نصرالله خان نائینی (زاده ۲۵ مهر ۱۲۱۹ در نائین - درگذشته ۲۰ شهریور ۱۲۸۶ در تهران) ملقب به مشیرالدوله به مدت ۷ سال از ۱۸ مرداد ۱۲۷۸ تا ۶ مرداد ۱۲۸۵ وزیر امور خارجه ایران در زمان مظفرالدین شاه و همچنین از ۹ مرداد تا ۱۸ اسفند ۱۲۸۵ نخستوزیر ایران در زمان مظفرالدین شاه و محمدعلیشاه بود.[1]
میرزا نصرالله خان نائینی | |
---|---|
صدراعظم ایران[پانویس 1] | |
دوره مسئولیت ۹ امرداد ۱۲۸۵ – ۱۸ اسفند ۱۲۸۵ | |
پادشاه | مظفرالدین شاهمحمدعلی شاه |
پس از | عینالدوله |
پیش از | وزیرافخم |
وزیر خارجه ایران | |
دوره مسئولیت ۱۸ امرداد ۱۲۷۸ ه.خ – ۶ امرداد ۱۲۸۵ ه.خ | |
پادشاه | مظفرالدین شاه |
پس از | محسن مشیرالدوله (مظاهر) |
پیش از | محمدعلی علاءالسلطنه |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۶۱ نائین، |
درگذشته | ۴ شعبان ۱۳۲۵ تهران، |
ملیت | ایران |
فرزندان | حسن پیرنیاحسین پیرنیامیرزا علیخان |
پیشه | سیاستمدار |
لقب(ها) | مصباحالملکمشیرالملکمشیرالدوله |
شاهان قاجار | |
---|---|
نام | دورهٔ پادشاهی |
۱۱۷۵–۱۱۶۱ | |
فرمان مشروطیت در دوران صدراعظمی او (۱۴ مرداد ۱۲۸۵) به امضای مظفرالدین شاه رسید و تاج پادشاهی را پس از فوت مظفرالدین او بر سر محمد علی گذارد.
مشیرالدوله از ۱۲۷۳ وزیر لشکر شد و در مرداد ۱۲۷۸ با فوت وزیر خارجه محسن خان مشیرالدوله، وزارت خارجه و لقب مشیرالدوله را به او سپردند.[2][3] او در زمان انقلاب مشروطه نقش میانجی را بر عهده گرفته بود و با عزل عینالدوله از نخستوزیری در ۶ مرداد و انتخاب او در ۹ مرداد ۱۲۸۵ به صدراعظمی، تحصن مشروطهخواهان در سفارت انگلستان پایان گرفت.
مرگ مشیرالدوله دو هفته پس از ترور علیاصغرخان اتابک بهطور مشکوکی روی داد و جسد او در امامزاده صالح تجریش به خاک سپرده شد.