کروماتین
From Wikipedia, the free encyclopedia
در هنگامی که سلول ها در حال تقسیم شدن نیستند، کروماتیدهای آنها به صورت رشتههای نازک و نامنظمی در هسته دیده میشوند که به آن کروماتین (در ایران: فامینه[1]) گفته میشود. کروماتین جنسی یا جسم بار عبارت است از یک جسم کوچک کروماتینی که در مجاورت هسته و چسبیده به غشا به صورت مثلث یا بیضوی دیده میشود و در سلولهای جسمی یا بدنی در جنس ماده و در مرحله ای اینترفاز مشاهده میشوند. درسال ۱۹۴۹ برای اولین بار شخصی به نام «بار» آن را مشاهده کرد واژهٔ کروموزوم به مفهوم جسم رنگیاست، که در سال ۱۸۸۸ بوسیلهٔ والدیر به کار گرفته شد. هماکنون، این واژه برای نامیدن رشتههای رنگپذیر و قابل مشاهده با میکروسکوپهای نوری «LM» به کار میرود که از همانندسازی و نیز به هم. پیچیدگی و تابیدگی هر رشته کروماتینی اینترفازی در یاختههای یوکاریوتی و رسیدن به ضخامت ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ نانومتر ایجاد میشود. در پروکاریوتیها نیز مادهٔ ژنی اغلب به حالت یک کروموزوم متراکم میشود. در برخی باکتریها علاوه بر فام تن اصلی که بیشتر ژنها را شامل میشود کروموزوم کوچک دیگری که به طور معمول آن را پلاسمید مینامند، قابل تشخیص است؛ گرچه تعداد کمی از ژنها بر روی پلاسمید قرار دارند.
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
اما از آن جا که در بیشتر موارد ژن های مقاوم به آنتیبیوتیکها بر روی آن جایگزین شدهاند، از نظر پایداری و بقای نسل باکتری اهمیت زیادی دارد. کروماتین در ساختمان کروموزوم به شکل لوپ دیده میشود. لوپها توسط پروتئینهای اتصالی به DNA که مناطق خاصی از آن را تشخیص میدهند، پابرجا میماند. سپس مراحل پیچ خوردگی نهایتاً نوارهایی را که در کروموزومهای متافازی دیده میشود، ایجاد میکند. هر تیپ کروموزومی یک نواربندی اختصاصی را در ارتباط با نوع رنگ آمیزی نشان میدهد. این رنگ آمیزیها منجر به مشخص شدن تعداد و خصوصیات کروموزومهای هرگونه از جانداران میگردد؛ که این خصوصیات تعدادی و مورفولوژیک کروموزومها را کاریوتیپ مینامند.