راکابیلی

راکابیلی یا راکِبیلی (انگلیسی: Rockabilly) از قدیمی‌ترین سبک‌های موسیقی راک اند رول است که ریشه‌اش به اوایل دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده (به‌ویژه ایالت‌های جنوبی آمریکا) بازمی‌گردد. به‌لحاظ سبکی حاصل آمیزش سنت موسیقایی غرب آمریکا از جمله موسیقی کانتری با سبک ریتم و بلوز است در مسیری که نهایتاً به راک اند رولِ کلاسیک ختم می‌شود. برخی نیز این سبک را آمیزه‌ای از بلوگرس و راک اند رول دانسته‌اند. واژهٔ «راکابیلی» خود ترکیبی از واژه‌های راک (از راک اند رول) و هیلبیلی است که این دومی نامی بود که به موسیقی کانتری در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی گفته می‌شد.

راکابیلی
ریشه‌های سبکی	موسیقی کانتری سوینگ غربی بلوز هانکی-تانک ریتم اند بلوز بوگی-ووگی موسیقی فولک آپالاچی جامپ بلوز الکتریک بلوز
ریشه‌های فرهنگی	اوایل تا میانه دهه ۱۹۵۰، ایالات متحده
سازهای معمول	گیتار کنترباس درام پیانو خوانندگی
فرم‌های مشتق‌شده	راک اند رول پانک راک کانتری راک سرف میوزیک گاراژ راک
ژانرهای درهم‌آمیخته
سایکوبیلی گاتابیلی

ویژگی‌های بارز سبک راکابیلی عبارتند از: ریتم‌های قوی، استفاده از تحریر در خوانندگی (vocal twang) و به‌کارگیری اکوی نوار (tape echo).

بزرگانی همچون جانی کش، بیل هیلی، بادی هالی، الویس پریسلی، کارل پرکینز، باب لومن و جری لی لوئیس در شکل‌گیری و محبوبیت این سبک سهم عمده داشته‌اند.

جستارهای وابسته

• موسیقی فولکلور
• فولک راک
• موسیقی بلوگرس