محمد بن تغلق

محمد ابن تغلق (انگلیسی: Muhammad ibn Tughluq; ح. 1290 – 20 مارس ۱۳۵۱ (۶۰−۶۱ سال)) سلطان دهلی بین سال‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۵۱ میلادی بود. او بزرگترین پسر غیاث الدین تغلق و مؤسس تغلق‌شاهیان بود. پدرش, محمد جوان را برای مبارزه به منطقه دکن در جنوب هندوستان فرستاد تا علیه پرتاپارودرا پادشاه سلسله کاکاتیا وارد جنگ شود. او در دوران حکومتش اعمال غیرانسانی مرتکب شده از جمله گفته می‌شود که او دستور قتل‌عام همه ساکنان شهر هندو قنوج را صادر کرده‌است. محمد پس از مرگ پدرش در سال ۱۳۲۵ بر تخت دهلی نشست. او به پزشکی علاقه داشت و چندین زبان از جمله فارسی، عربی، ترکی و سانسکریت آشنایی داشت. ابن بطوطه، سیاح و فقیه مشهور مراکشی، در دربار او مهمان بود و در کتاب خود دربارهٔ حکومت او نوشت.

محمد ابن تغلق
Fakhr Malik
هجدهمین سلطان‌نشین دهلی
سلطنت	۱ فوریه ۱۳۲۵ – ۲۰ مارس ۱۳۵۱
پیشین	غیاث الدین تغلق
جانشین	فیروز شاه تغلق
زاده	ح. 1290 دهلی[۱]
درگذشته	۲۰ مارس ۱۳۵۱ (۶۰−۶۱ سال) تهته
آرامگاه	تغلق آباد، دهلی
دودمان	تغلق‌شاهیان
پدر	غیاث الدین تغلق

شخصیت

تغلق مسلمانی سختگیر بود و نمازهای پنجگانه خود را اقامه می‌کرد و در ماه رمضان روزه می‌گرفت. به گفته استنلی لین پول، مورخ بریتانیایی قرن ۱۹ میلادی، ظاهراً درباریان از تغلق به عنوان «مردی با دانش» تحسین می‌کردند و به موضوعاتی مانند فلسفه، پزشکی، ریاضیات، دین و شعرهای فارسی و اردو علاقه داشت. البته این بطوطه از او بخاطر دادن هدایای گرانبها و سیاست‌های سختگیرانه انتقاد می‌کند.