مپارتریسین

مپارتریسین (انگلیسی: Mepartricin) یک ترکیب پلی‌ان ماکرولید است که برای عملکرد مجرای ادرار، پروستات و مثانه مفید است. برای استفاده در درمان سندرم درد مزمن لگن و هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات مورد مطالعه قرار گرفته‌است.

مپارتریسین

داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
کد ATC	A01AB16 D01AA06 (WHO)‎ G01AA09 (WHO)‎ G04CX03 (WHO)‎
شناسه‌ها
نام آیوپاک (19E,21E,23Z,25Z,27E,29E,31E)-Methyl 34-((2S,3S,4S,5S,6R)-4-amino-3,5-dihydroxy-6-methyltetrahydro-2H-pyran-2-yloxy)-1,3,5,7,9,13,37-heptahydroxy-17-(5-hydroxy-7-[4-(methylamino)phenyl]-7-oxoheptan-2-yl)-18-methyl-11,15-dioxo-16,39-dioxabicyclo[33.3.1]nonatriaconta-19,21,23,25,27,29,31-heptaene-36-carboxylate
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۶۲۵۳۴-۶۸-۳ Y
پاب‌کم CID	۶۴۷۹۶۵۳
کم‌اسپایدر	۲۱۱۰۶۳۴۲ Y
UNII	L13V8793FQ
ChEMBL	ChEMBL۲۱۰۶۴۲۶
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID40872304
ECHA InfoCard	100.057.786
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C60H88N2O۱۹
جرم مولی	۷۰۰۳۱۱۴۱۳۵۹۰۰۰۰۰۰۰۰♠۱۱۴۱٫۳۵۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES CNc1ccc(cc1)C(=O)CC(O)CCC(C)C3OC(=O)CC(O)CC(=O)CC(O)CC(O)CC(O)CC(O)CC4(O)CC(O)C(C(=O)OC)C(CC(O[C@@H]2O[C@H](C)[C@@H](O)[C@H](N)[C@@H]2O)/C=C/C=C/C=C/C=C\C=C/C=C/C=C/C3C)O4
InChI InChI=1S/C60H88N2O19/c1-36-18-16-14-12-10-8-6-7-9-11-13-15-17-19-48(79-59-56(74)54(61)55(73)38(3)78-59)33-51-53(58(75)77-5)50(71)35-60(76,81-51)34-47(69)30-45(67)28-43(65)26-42(64)27-44(66)29-46(68)32-52(72)80-57(36)37(2)20-25-41(63)31-49(70)39-21-23-40(62-4)24-22-39/h6-19,21-24,36-38,41-43,45-48,50-51,53-57,59,62-65,67-69,71,73-74,76H,20,25-35,61H2,1-5H3/b7-6-,10-8-,11-9+,14-12+,15-13+,18-16+,19-17+/t36?,37?,38-,41?,42?,43?,45?,46?,47?,48?,50?,51?,53?,54+,55-,56+,57?,59+,60?/m1/s1 Y Key:GVEVTKSEPQUIJA-PLDHRHJXSA-N Y
(صحت‌سنجی)

فارماکودینامیک

مپارتریسین یک مهارکننده بازجذب استروژن است که ممکن است با جذب مجدد استروژن در روده تداخل داشته باشد و منجر به افزایش دفع استروژن مدفوعی شود. غلظت ۱۷ بتا استرادیول را در گردش خون کبدی کاهش می‌دهد و سطح استروژن را در پروستات کاهش می‌دهد. اثر مپارتریسین بر جذب مجدد استروژن در مطالعات in vitro و in vivo مورد ارزیابی قرار گرفت.^[۱][۲]

مپارتریسین به‌طور قابل توجهی درد لگن و کیفیت زندگی را در مقایسه با نتایج در گروه دارونما پس از دو ماه درمان بهبود می‌بخشد. با توجه به این نظریه که اختلالات هورمونی می‌تواند التهاب پروستات را افزایش دهد،^[۳] مپارتریسین، که می‌تواند سطوح استروژن در پروستات را کاهش دهد، داروی مؤثری در درمان بیماران مبتلا به سندرم درد مزمن لگن است و در مجله جهانی فارماکولوژی به‌روزرسانی در مورد درمان‌های پروستاتیت مزمن در سال ۲۰۱۵ ارجاع شده‌است.^[۴]