ویلیام یکم

ویلیام یکم (به انگلیسی: William I of England) (زادهٔ ۰ ۱۰۲۸ – درگذشتهٔ ۹ سپتامبر ۱۰۸۷) که با عنوان ویلیام فاتح (به انگلیسی: William the Conqueror) (به فرانسوی: Guillaume le Conquérant) نیز شناخته می‌شود، نخستین پادشاه دودمان نورمن‌ها در انگلستان بود. وی از سال ۱۰۳۵ میلادی با نام گیوم دوم (به فرانسوی: Guillaume II) به عنوان دوک نورماندی و از سال ۱۰۶۶ میلادی تا زمان مرگش با نام ویلیام یکم به عنوان پادشاه انگلستان حکم راند.

ویلیام یکم
ویلیام به تصویر کشیده در فرشینه بایو در حین نبرد هیستینگز، کلاه‌خود را بالا گرفته تا نشان دهد که او هنوز زنده است.
پادشاه انگلستان با عنوان ویلیام یکم
سلطنت	۲۵ دسامبر ۱۰۶۶ میلادی– ۹ سپتامبر ۱۰۸۷ میلادی
تاج‌گذاری	۲۵ دسامبر ۱۰۶۶ میلادی
پیشین	ادگار آتلینگ (بدون تاج‌گذاری) هارولد گادوینسن
جانشین	ویلیام دوم
دوک نورماندی با عنوان گیوم دوم
سلطنت	۳ ژوئیه ۱۰۳۵ – ۹ سپتامبر ۱۰۸۷
پیشین	روبر یکم، دوک نورماندی
جانشین	روبرو دوم (کورتوز)
زاده	حدود ۱۰۲۸ میلادی فالز، کالوادس، دوک‌نشین نرماندی
درگذشته	۹ سپتامبر ۱۰۸۷ (۵۹ سال) خانقاه سنت ژرویس، روآن، دوک‌نشین نورماندی
آرامگاه	کلیسای سن-دنی
فرزند(ان)	روبر دوم، دوک نورماندی ریچارد ویلیام دوم ماتیلدا سسلیا هنری یکم آدلاید کنستانس، دوشس بریتانی آدلا، کنتس بلوآ آگاتا نورماندی (تردید در وجود)
دودمان	نورماندی
پدر	روبر یکم، دوک نورماندی
مادر	هرلوا از فالز

کودکی

ویلیام در ۱۰۲۷ یا ۱۰۲۸ میلادی، در فالز دوک‌نشین نورماندی از هرلوا، معشوقه روبر یکم، دوک نورماندی زاده شد. از این رو پیش از آن که جای پدر دوک نورماندی شود، به ویلیام حرام‌زاده مشهور بود. او تنها پسر روبر بود و به همین دلیل پس از مرگ پدر، با همهٔ آوازه‌اش به حرام‌زادگی، بی‌دغدغه بر جای او نشست.

پادشاهی انگلستان

سال ۱۰۶۶ میلادی ادوارد، پادشاه انگلستان بی آن که فرزندی داشته باشد، درگذشت. ویلیام به سبب خویشاوندی دوری که با ادوارد داشت، مدعی جانشینی او شد. در طرف دیگر، پادشاهان اسکاندیناوی نیز همچنان انگلستان را حق خود می‌دیدند. در همین حال انجمن ویتناگمونت، هارولد گادوینسن، ارل نیرومند وسکس را با تباری نیمه اسکاندیناویایی به پادشاهی انگلستان برگزید.^[۱] نیروهای هارولد، پادشاه نروژ و ویلیام در فاصله چند هفته قدم در خاک شمال و جنوب انگلستان گذاشتند. سپاهیان اسکاندیناویایی در نبرد استمفورد بریج شکست سختی از انگلیسی‌ها متحمل شدند و هارولد، پادشاه نروژ در جریان آن کشته شد. با این وجود ویلیام در نبرد هیستینگز بر رقیب فائق آمد.^[۲] هارولد در این نبرد کشته شد و زان پس ایستادگی‌های پراکندهٔ انگلیسی‌ها نتوانست جلوی گسترش قدرت ویلیام را به سراسر انگلستان بگیرد.

با تکیه زدن ویلیام بر تخت پادشاهی انگلستان، ادعاهای تبار کانوت بزرگ بر این کشور به سادگی به پایان نرسید اما پس از شکست در چند مورد، به مرور در آخرین مرحله از خود به همان حملات غارتگرانه اولیه تغییر یافت. سلطنت ویلیام بر انگلستان موجب شد سرزمین‌های دو طرف کانال مانش برای قریب به یک و نیم قرن تحت حاکمیتی مشترک قرار بگیرد و انگلستان با خروج از نفوذ نورس‌ها برای همیشه به جریان سیاسی و فرهنگی اروپای غربی بپیوندد.^[۳]

فرشینه بایو

پس از آنکه ویلیام فاتح در سال ۱۰۶۶ به انگلستان تاخت، یکی از بستگانش نقش‌های بافته شدهٔ زیبایی را روی یک پرده دیوارکوب بزرگ نقاشی کرد. مجموعه این تصویرها که بر روی پارچه کتان و به یادبود آن پیروزی ترسیم شده‌اند، به فرشینه بایو مشهور است. ۷۲ تصویر این پرده ۷۰ متری، داستان پیروزی ویلیام را نشان می‌دهند و حروف و کلمات لاتین روی آن، ماجرای تصویرها را شرح می‌دهند.