کارگروه بین‌المللی شبکه‌سازی

کارگروه بین‌المللی شبکه‌سازی (به انگلیسی: International Networking Working Group) (INWG) گروهی از محققان برجسته علوم کامپیوتر در دهه ۱۹۷۰ بود که استانداردها و پروتکل‌هایی را برای شبکه‌سازی کامپیوتری مورد مطالعه قرار دادند و به توسعه آن کمک کردند. این گروه در سال ۱۹۷۲ به عنوان یک گروه غیررسمی به منظور بررسی مسائل فنی مرتبط با اتصال شبکه‌های متفاوت راه‌اندازی شد و در اواخر همان سال، کمیته فرعی فدراسیون بین‌المللی پردازش اطلاعات شد. ایده‌هایی که توسط اعضای این گروه مطرح و توسعه داده شد، تاثیر به سزایی در ارائه پروتکل اصلی، یعنی «پروتکلی برای ارتباطات درونی شبکه بسته»^[الف] داشت که در سال ۱۹۷۴، توسط باب کان و وینتون سرف ارائه شد.

تاریخچه

کارگروه بین‌المللی شبکه‌سازی در اکتبر ۱۹۷۲ در کنفرانس بین‌المللی ارتباطات کامپیوتری که در واشینگتن، دی.سی. برگزار شد شکل گرفت. هدف از ایجاد آن، مطالعه و توسعه پروتکل‌ها و استانداردها ارتباطی برای اتصال شبکه‌های کامپیوتری^[ب] بود. این گروه از «کارگروه شبکه‌سازی» آرپانت الگوبرداری شد که توسط استیو کراکر ایجاد شده بود.^[۱]

وینتون سرف، ریاست این کارگروه بین‌المللی (INWG) را بر عهده داشت و سایر اعضای فعال آن، الکس مک‌کنزی، دونالد دیویس، راجر اسکنتلبری، لوئی پوزان و هوبرت زیمرمن بودند.^[۲][۳] این محققان، نمایندگانی بودند از سوی آرپانت آمریکایی،^{[پ. ۱]} پروژه سیکلادز فرانسوی، تیم بریتانیایی که بر روی شبکه آزمایشگاه ملی فیزیک کار می‌کردند و شبکه انفورماتیک اروپا.^[۲]

اعضا

این گروه حدود ۱۰۰ عضو داشت که نام برخی در زیر آمده است:^[۲][۴]

• D. Barber
• B. Barker
• وینتون سرف
• W. Clipsham
• دونالد دیویس
• R. Despres
• V. Detwiler
• F. Heart
• A. McKenzie
• لوئی پوزان
• O. Riml
• K. Samuelson
• K. Sandum
• R. Scantlebury
• B. Sexton
• P. Shanks
• C.D. Shepard
• J. Tucker
• B. Wessler
• هوبرت زیمرمن

جستارهای وابسته

• پروتکل‌های کتاب رنگی
• تاریخ اینترنت
• جنگ پروتکل‌ها

پانویس

1. به طور دقیق، مک‌کنزی نماینده BBN و سرف نماینده دانشگاه استنفورد بود.

1. Protocol for Packet Network Intercommunication
2. Internetworking