بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
کیاوش صاحبنسق
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
کیاوش صاحبنسق (زادهٔ ۱۸ آذر ۱۳۴۷) موسیقیدان، آهنگساز، نوازندهٔ پیانو و پژوهشگر موسیقی اهل ایران است.
Remove ads
زندگینامه
خلاصه
دیدگاه
کیاوش صاحبنسق، ۱۸ آذر ۱۳۴۷ در تهران متولد شد.[۱][۲] از ۹ سالگی به فراگیری موسیقی پرداخت و نواختن ساز پیانو را نزد هنرمندانی همچون «آشکن هارطونیان»، «رضایی»، «شهسا»، فرمان بهبود و فریدون ناصحی آموخت. پس از آن، تئوری موسیقی و سلفژ را نزد شریف لطفی فراگرفت. او دورههای هارمونی مقدماتی، هارمونی پیشرفته و کنترپوان را نزد مهران روحانی و محمدرضا درویشی گذراند و به کلاسهای هارمونیِ علیرضا مشایخی راه یافت. صاحبنسق همزمان به فراگیریِ موسیقی ایرانی پرداخت و نزد مسعود شعاری و مدتی کوتاه، نزد حسین علیزاده، با نواختن سهتار و ردیف موسیقی ایران آشنا شد.[۳][۴]
او نخستین تجربههای آهنگسازی خود را با ساخت قطعاتی برای پیانو و همچنین بداههنوازی بر روی این ساز آغاز کرد. پس از آن به عنوان آهنگساز با صدا و سیما به همکاری پرداخت. وی در سال ۱۳۷۱ به اتریش سفر کرد و تحصیلات موسیقی خود را در دانشگاه موسیقی شهر گراتس، در رشتهٔ تئوری موسیقی و آهنگسازی، تحت نظر «بهآت فورِر» دنبال کرد.[۵] کیاوش صاحبنسق همزمان با تحصیل، در زمینهٔ موسیقی کامپیوتر و الکترونیک نیز آثاری را تجربه کرد. او همچنین به تحقیق دربارهٔ ارتباط خطوط استخراج شده از نسبتهای طلایی و ردیف موسیقی ایران پرداخت و مقالههایی را در زمینهٔ موسیقی میکروتونال ترجمه کرد. وی تحقیقاتی را نیز در حیطهٔ ثبت دقیقترِ ردیف موسیقی و موسیقی نواحی ایران و همچنین بررسی امکانِ ایجاد چندصدایی در این موسیقی، انجام داد. صاحبنسق در زمان اقامت خود در اتریش، قطعاتی را در چهارچوب انجمن موسیقی مدرن، در شهر گراتس و کشور اسلوانی به اجرا گذاشت و از آهنگسازان ایرانی برای ارائه و اجرای آثارشان در اتریش دعوت کرد.[۶]
صاحبنسق در سال ۱۳۸۱ از دانشگاه موسیقی و هنرهای دراماتیک گراتسِ اتریش در رشتهٔ آهنگسازی و تئوری موسیقی فارغالتحصیل شد.[۷] او پس از آن، در سال ۱۳۸۲ برندهٔ بورسیه آهنگسازی شد[۸] و پس از اخذ مدرک دکترا از مؤسسهٔ موسیقی الکترونیک و آکوستیک گراتس، در رشتهٔ موسیقی الکترونیک و اتنوموزیکولوژی،[۷] در سال ۱۳۸۴ به ایران بازگشت.[۹] عنوان رسالهٔ دکترای او «میکروتونالیته در موسیقی ایران و بررسی نظریات مختلف در باب اندازهگیری فواصل در موسیقی ردیف» بود که در دانشگاه موسیقی گراتس انستیتو الکترونیک، انستیتو اتنوموزیکولوژی با همکاری دانشگاه موتزارتیوم سالزبورگ، ارائه شد.[۶]
کیاوش صاحبنسق پس از بازگشت به ایران، فعالیتهای موسیقی خود را ادامه داد و در همین سال به عنوان دبیر جشنوارهٔ موسیقی «آهنگسازان معاصر ایران»[۱۰] در بنیاد آفرینشهای هنری نیاوران به فعالیت پرداخت.[۸] او در سال ۱۳۹۱، ارکستر مجلسی «نوفه» را پایهگذاری کرد[۱۱] و در همان سال نخستین کنسرت این گروه را در تالار رودکی تهران، رهبری کرد.[۱۲]
وی ضمن تدریس در دانشگاه و هنرستان موسیقی، آهنگسازی فیلم را نیز تجربه کرد و آثار موسیقی خود را به انتشار رساند. صاحبنسق در سال ۱۳۹۹ به عضویت شورای ارکستر سمفونیک تهران منصوب شد.[۱۳] وحید تاج[۱۴]، حیدر کاکی[۱۵] و مسعود سخاوتدوست[۱۶] از جمله شاگردان کیاوش صاحبنسق بودهاند.
Remove ads
فعالیتهای هنری
از جمله فعالیتهای هنری کیاوش صاحبنسق میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
پایهگذاری «انجمن نوای ایران» در اتریش با هدف معرفی موسیقی ایران،[۱۷] پایهگذاری انجمن و ارکستر «رود زمان» به همراه «ادو میچیچ» و «کلمنس فروشتوک» به منظور اجرای قطعات موسیقی مدرن،[۱۸] برگزاری کنسرت «نوای ایران» در سال ۲۰۰۲ برای کوارتت زهی آثار آهنگسازان ایران،[۱۹] حضور در فستیوال بینالمللی موسیقی مدرن اتریش (Musik Protokoll) در سال ۲۰۰۰ با قطعهٔ «لحظهٔ منجمد شده»،[۱۷] حضور در فستیوال بینالمللی موسیقی مدرن اتریش (Hoergaenge) در سال ۲۰۰۲ با قطعهٔ «Memento»،[۲۰] عضویت در شورای نویسندگان مجلهٔ فرهنگ و آهنگ،[۲۱] عضویت در هیئت داوران آهنگسازی جشنواره موسیقی فجر،[۲۲][۲۳] عضویت در هیئت داوران جشنوارهٔ موسیقی صبا،[۲۴] عضویت در شورای آهنگسازان فستیوال «موسیقی فردا»[۲۵]، عضویت در هیئت داوران جشنوارهٔ «نوشتارها و وب سایتهای موسیقی در اینترنت»[۲۶]، عضویت در شورای ارکستر سمفونیک تهران،[۲۷] عضویت در شورای مرکزی نظارت بر آموزشگاههای آزاد موسیقی،[۲۸] دبیر هنری و اجرایی ساماندهی کتابخانهٔ بنیاد رودکی[۲۹]، تأسیس مدرسهٔ موسیقی رنگآهنگ،[۳۰] تدریس در هنرستان موسیقی دختران تهران،[۳۱] تدریس در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران،[۳۲] تدریس در دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران،[۳۳] تدریس در دانشگاه سوره[۳۱]
Remove ads
آثار هنری
خلاصه
دیدگاه

از جمله آثار موسیقی کیاوش صاحبنسق میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
آلبوم موسیقی
- لحظهها، قطعاتی برای پیانو، نشر هرمس، ۱۳۸۳[۳۴]
- لالایی زیر آوار، موسیقی برای ارکستر و کامپیوتر، نشر کارگاه موسیقی، ۱۳۷۸[۳]
- … و اینجا در سکوت، بداهه نوازیهای پیانو، نشر کارگاه موسیقی، ۱۳۷۸[۳۵]
- زرمان، سه قطعه برای ارکستر و سه قطعه برای سولو، مجموعهٔ ۲ سیدی، نشر آوای باربد، ۱۳۸۸[۳۶][۳۷]
- ورن، قطعاتی برای ارکستر آکوستیک و الکترو آکوستیک، باصدای احمد شاملو، نشر آوا خورشید، ۱۳۹۱[۳۸][۳۹]
- پیانوی همراه، (دیویدی صوتی و تصویری) بداهه نوازی برای پیانو و آیفون، نشر آوا خورشید، ۱۳۹۳[۴۰][۴۱]
- چهل رباعی تا خرقان، با شعر و صدای امیر حسین الهیاری، ۱۳۹۶[۴۲]
برخی قطعهها
- «memento Ia» برای ۱۲ نوازنده، اجرا توسط آنسامبل «Klangforum Wien» اتریش[۱۷]
- «در جدال با خاموشی» برای گوینده و ارکستر، با صدا و شعر احمد شاملو[۴۳]
- «در آستانه» برای گوینده و ارکستر، با صدا و شعر احمد شاملو[۴۳]
- «حصار» برای ساکسوفون و ارکستر، با نوازندگی کلمنس فروشتوک، به رهبری: ادو میچیچ، ۱۳۸۲[۳۵]
- «کوارتت ورن»، اجرا شده توسط «کوارتت باربد» در نیویورک آمریکا، تیر ۱۳۸۳[۳۱]
- «کنسرتو سهتار» با نوازندگی سهتار مسعود شعاری به همراه ارکستر «نیوآنسامبل پاریس»، فرانسه، ۱۳۸۶[۴۴]
- «دًژاوو» (آشناپنداری) برای ابواس، با نوازندگی مارکوس دویتر[۴۵]
- «اوهام» برای ۲۰ نوازنده، به رهبری ادو میچیچ[۳۱]
- «ده ۱+۹#»، اجرا شده توسط ارکستر «رود زمان» به رهبری ادو میچیچ[۴۶]
- «کîوî»، با نوازندگی سهتار مسعود شعاری به همراه ارکستر نو آمستردام[۴۷]
- «ندانستگی» یا «آگنوزی» به سفارش انجمن فلوت ایران برای بخش کنکور فلوت[۴۸]
- «زوال عقل» قطعه برای کوارتت مخلوط[۴۹]
- «واریاسیون روی تم آشنا»[۵۰]
- «آبایی» (از آلبوم ابرها)[۵۱]
- «سماع» (از آلبوم ابرها)[۵۲]
- پروژهٔ موسیقایی ادبی «رستم و سهراب با خوانش و تحلیل محمود دولتآبادی، همراه با اجرای «کهن سازگان ایران» (متشکل از ۲۰ ساز کهن ایرانی)[۵۳][۵۴]
موسیقی فیلم، نقاشی متحرک و ویدئو آرت
- فیلم کوتاه خاطرات عکاس پیر[۵۵]
- آواز قناری (مرگ کلاغ)[۶]
- فضای خارجی (Outer Space) ساختهٔ پتر چرکاسکی[۵۶]
- «آرم تریلر» فستیوال بینالمللی فیلم ۹۹ در وین[۵۶]
- چهره تو در نگاه من، به کارگردانی سیمین کرامتی[۵۷]
- آهنگر خانه بهروز، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۳[۵۷]
- کهنه نو میشود، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۷[۵۷]
- موزهٔ هنرهای معاصر، به کارگردانی بهمن کیارستمی، ۱۳۸۷[۵۷]
- انگشتان پای چپ، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۵[۵۸]
- انارکوچک کویر، (مستند) به کارگردانی مریم سپهری، ۱۳۸۶[۵۹]
- کهنه نو میشود، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۷[۵۷]
- زار خاک (فیلم سینمایی مستند)، به کارگردانی رضا توفیقجو، ۱۳۹۳[۶۰]
- این بامداد خسته (مستند زندگی احمد شاملو)، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۹۴[۶۱]
- کهنسازگان، (مستند) به کارگردانی حامد احمدی، ۱۳۹۴[۶۲]
- زنبورک در گام مینور (مستند زندگی حمید نفیسی) به کارگردانی مریم سپهری، ۱۳۹۶[۶۳]
- روی خط صفر، به کارگردانی مهرداد غفارزاده، ۱۳۹۸[۶۴]
- آخرین نفسها، به کارگردانی فراز فداییان، ۱۳۹۹[۶۵]
- اتودهای قرنطینگی، به کارگردانی فراز فداییان، ۱۳۹۹[۶۶]
مولتی مدیا
- پروژه مولتی مدیا «سعیده»، یک مونولوگ بر اساس بریدهای ۲۱ دقیقهای از مستند سعیده به کارگردانی فرشاد فداییان[۳۱]
- موسیقی غرفه ایران در نمایشگاه جهانی اکسپو ۲۰۰۰ در آلمان[۵۶]
- «لحظهٔ منجمد شده»، مولتی مدیا برای سهتار، ساکسوفون، ترومپت، کنترباس، پرکاشن، الکترونیک و هفت مونیتور، سالن لیست گراتس، ۲۰۰۱[۶۷]
- «پژواک سکوت»، چیدمان صوتی برای ۱۶ ستون، میدان اکسپو هانور، ۱۳۸۹[۵۷]
- «دکه»، چیدمان صوتی با دخالت مخاطب، بداهه نوازان زروان، گالری ایست، مهر ۱۳۹۱[۵۷]
ترجمه
- تینا و ارکستر، کتاب و سیدی برای آشنایی کودکان و نوجوانان با سازهای ارکستر کلاسیک اروپایی، نشر آوای باربد، ۱۳۹۱[۷]
شعر
- هیج هیج از کوچه برنمیتابد، نشر نخبگان، ۱۳۹۴[۶۸]
Remove ads
جوایز
- برندهٔ جایزه موسیقی شهر گراتس برای قطعهٔ «لحظهٔ منجمد شده»، ۲۰۰۱[۱۷]
- برندهٔ بورسیهٔ آهنگسازی اتریش، ۲۰۰۳[۶۹]
- برندهٔ تندیس بهترین موسیقی برای فیلم زنبورک در گام مینور، از دهمین جشن سینمای مستند ایران، ۱۳۹۷[۷۰]
- برندهٔ تندیس بهترین موسیقی برای فیلم آخرین نفسها، از چهاردهمین دورهٔ جشنوارهٔ بینالمللی سینما حقیقت، ۱۳۹۹[۷۱][۷۲]
منابع
پیوند به بیرون
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads