آرامگاه چشمه ایوب
From Wikipedia, the free encyclopedia
آرامگاه چشمه ایوب در نزدیکی آرامگاه اسماعیل سامانی در بخارا ازبکستان جای دارد. بر پایهٔ افسانهای، ایوب از این مکان دیدن کرد و با کوبیدن عصا خود به زمین چشمهای ساخت.
آرامگاه چشمه ایوب | |
نام دیگر | آرامگاه چشمه ایوب[1] |
---|---|
موقعیت | بخارا، ازبکستان |
منطقه | ولایت بخارا |
مختصات | ۳۹°۴۶′۴۳″ شمالی ۶۴°۲۳′۵۱″ شرقی |
نوع | آرامگاه |
بخشی از | میانهٔ تاریخی بخارا |
تاریخ | |
ساختهشده | سدهٔ دوازدهم به دستور امیرارسلان قراخانی سدهٔ چهاردهم به دستور تیمور لنگ سدهٔ شانزده میلادی به دستور شیبانیان |
فرهنگها | اسلام |
تاریخ ثبت | (29th session) |
State Party | ازبکستان |
آب این چاه هنوز پاک است و شفابخش شمرده میشود. اگر به تاریخ ساخت آرامگاه چشمهٔ ایوب نگاه کنیم، این ساختمان دربرگیرندهٔ ۳ بخش است که در ۳ دورهٔ گوناگون ساخته شدهاست. گورخانه، بخش نخستِ آرامگاه در سدهٔ دوازدهم در دوران ارسلانخان فرمانروای دودمان «قراخانیان» ساخته شدهاست. برپایهٔ فرمان «ارسلانخان» روی گور، یک آرامگاه باشکوه و زیبا ساخته شده و بالای چاه با ایوان پوشیده شدهاست.
بر پایهٔ نوشتهٔ روی دیوار گورخانه، بخش دوم آرامگاه در دوران «امیر تیمور» ساخته شده: «این ساختمان در دوران فرمانفرمایی امیر تیمور کورگانی، سلطان فرارود و خراسان ساخته شدهاست».
بخش سوم آرامگاه در سدهٔ شانزدهم در دوران «شیبانیان» ساخته شدهاست. روی هر از یک ساختمانها گنبدهای جداگانه جای دارد.
آرامگاه چشمهٔ ایوب در میانهٔ یک گورستان کوچک و باستانی جای دارد و طی سالیان زیانهای فراوانی دیده است.